To piękne, że masz takie dobre serduszko i chyba jesteś w nim bardzo zakochana. Ale jeśli liczysz na związek z nim to wiedz, że ten związek będzie bardzo cięzki i bardzo będzie obciążal Twoją psychikę, bo mieszkając z kimś pod jednym dachem będziesz brała do siebie jego problemy, z szacunku do niego nie będziesz się nachalnie dopytywała o co chodzi (bo on tego nie lubi) a w jakieś kłotni ( bo przeciez o to zawsze łatwo w parze) dowiesz się, że nic o niego się nie martwisz, nie dbasz i ogólnie jesteś samolubna. Mężczyżni tak mają, że jak mają zmartwienia to uciekają do swojej jaskini, czyli trochę w odosobnienie. Jeśli jednak odosobnienie trwa 1 m-c i jest celem relaksu zapełniane grami lub fb ciekawostkami a Ty będziesz w takim związku np z nim mieszkala i sprawy domu i dzieci tylko na Ciebie spadną, to już nie będziesz tak liberalnie mówiła, że chcę mu pokazać, że nie wszystkie kobiety są takie zle. On się nauczyl, że jak coś mu nie wychodzi w życiu to bierze sobie od życia i obowiązków urlop a jeśli świat wokól niego martwi się o niego, to nie jest to jego problem, tylko tego świata. On sobie wypracował pewne wygodne dla niego zachowania. Ponieważ Ciebie jeszcze w związkach życie nie trenowało, to myślisz, że swoją kulturą, delikatnością, dyskrecją wprowadzisz go w poprawne tory. On jest prawie dychę starszy od Ciebie i już niejedne zawirowanie uczuciowe przeszedł na najwyższym emocjonalnym poziomie i jak z czasem mu zgłosisz, ze to czy tamto Ci nie odpowiada, bo cierpisz Ty, bo czujesz się niepotrzebna, zaniedbana, porzucona, nie wiedząca na czym stoisz, to on tylko popatrzy na Ciebie ze zdziwieniem, co będzie umiał zwali na Ciebie (przecież wszystkie poprzednie kobiety były nie takie jak się należalo,) i obróci się na pięcie. Dla Ciebie coś będzie dramatem, a dla niego tylko nieprzyjemnym polaskotaniem emocji od babsztyla, co go biedaczka nie rozumie. Zostaw go w spokoju jak sobie wlaśnie udaje się na urlop od życia, ale zostaw go na zawsze a nie tylko na czas jego urlopu. Związek z takim facetem ,to cierpienie na własnej skórze za patologie jakie on tworzył z innymi kobietami, albo one z nim. W życiu trzeba szukać kogoś z kim przynajmniej na początku się wydaje, że rażniej będzie przez życie iść , bo życie nieraz i tak coś zalamie, bo czegoś z góry się nie rozpoznało. Tutaj z góry już widać, że jest tylko on, tylko jego problemy, tylko jego trzeba dopieszczać ( codziennie ciepły SMS ) może i za m-c lub 2 będzie nagroda, wyjdzie ze swojej pieczary i da się zaprosić na spacer i albo coś bąknie, co się stało, albo uzna to za normalne. Przez m-c lub 2 życia coś u Ciebie mogło być trudne, wymagające pomocy, ale facet wypisał się z zycia a Ty nie śmiałaś mu wchodzić w drogę. Jak już bedziecie razem, to dojdą kontakty z jego dzieckiem, wcześniej umówione a on właśnie zaurlopował i Ty na głowie będziesz miała napięcia z tym związane. Jak będziecie mieli własne dzieci to i ich problemy i syna jego problemy, też będą podlegały urlopowaniu- jak będziesz umiała to będziesz sobie radziła. Czyli poprzednie panie stwierdziły, że jak de facto idą przez życie same, to życie trzeba wybrać samotne ( bo przy nim też tak wychodzi) a nie martwić się przy okazji jego problemami i jego urlopem. Ty jak na razie tego tak nie postrzegasz, bo różowe okulary zakochania, chęci bycia z kimś Ci nie dozwalają na rozsądek. Popatrz na taki dziwaczny związek bardziej egoistycznie- jakie masz perspektywy przy facecie zapatrzonym tylko w swoje trudności, tylko w swoje nieszczęścia, wybitnym pechowcem, który trafial na same zolzy- żadnych wątpliwości? Ja bym wiała gdzie pieprz rośnie. Dorwał się do młodej kobiety, która jest do ulepienia jak plastelina, to powinien na Ciebie chuchać i dmuchać, aby nikt takiego skarbu mu sprzed nosa nie sprzątnąl a on się urlopuje, bo ma warunki. Mamusia opierze , obiadek postawi on zje i idzie do pokoju na sobie wiadomej długości urlopik. Nieżle. Wejdziesz z czasem w rolę mamusi i niani, bo przecież Twoje potrzeby nie wydają się ważne dla steranego życiem i pracą faceta. Naprawdę tak sobie wyobrażasz przyszłe życie?