W związku z tym jak dopasować zdjęcie profilowe na facebooku? Dotknij w prawym górnym rogu Facebooka, a następnie swojego imienia i nazwiska. Dotknij zdjęcia profilowego, a następnie opcji Zmień zdjęcie profilowe. Wybierz zdjęcie lub dodaj nakładkę. Wybierz zdjęcie, którego chcesz użyć, a następnie dotknij opcji Użyj tego
// W jednym ujęciu można zrobić zarówno zdjęcie z przybliżeniem, jak i zdjęcie szerokokątne z większym tłem. Podczas robienia zdjęć używając „Live Focus” (teleobiektyw), kamera główna robi zdjęcie w tym samym czasie. Aparat z teleobiektywem: użytkownik może robić zdjęcia zorientowane na obiekt (portret). Aparat główny: użytkownik zrobi również zdjęcie zawierające tło (portret + tło). Pamiętaj: Ta funkcja dostępna jest tylko w Galaxy S9+. Jak zrobić zdjęcie z podwójnym przechwyceniem? 2 Wybierz „Live focus”. 3 Sprawdź czy funkcja podwójnego przechwycenia jest włączona. Oba zdjęcia zostaną zapisane. 4 Naciśnij spust migawki aby zrobić zdjęie. Pamiętaj: Ta funkcja jest dostępna tylko w trybie Live focus i użytkownik nie może sprawdzić podglądu obrazu z głównej kamery. Wyświetlanie zdjęć zrobionych przy użyciu funkcji „Podwójne przechwycenie” 1 Wybierz zdjęcie wykonane przy użyciu funkcji „Podwójne przechwycenie”. 2 Następnie dotknij „Szerokokątny” u góry ekranu, aby wyświetlić drugie zdjęcie. 3 Aby powrócić do poprzedniego zdjęcia wybierz „Zbliżenie”. 4 Aby zapisać oddzielne zdjęcie w galerii wybierz ikonę „Więcej”, a następnie „Zapisz” jako nowy plik. Dziękujemy za twoją opinię Kontakt Uruchom aplikację Instagrid, a następnie dotknij ikony zdjęcia. Wybierz z Galerii zdjęcie, na którym chcesz zrobić siatkę. Po wskazaniu zdjęcia pojawi się podgląd, a także przyciski pozwalające wybrać rozmiar siatki. Możesz wybierać siatki kwadratowe, pionowe lub poziome. Jak zachować porządek w garażu albo w narzędziowni? Przyda się uchwyt na narzędzia ogrodnicze. Zamiast kupować go w sklepie, wykonaj go samodzielnie! Z naszą instrukcją dowiesz się, jak zrobić wieszak na łopaty i inne akcesoria! Spis treści: Wieszak na narzędzia ogrodowe – dlaczego warto go zrobić? Jak zrobić wieszak na narzędzia ogrodnicze? Przygotowanie Wieszak na narzędzia ogrodowe – jak zrobić? Prosta instrukcja Garaż, schowek na narzędzia, szopa czy domek ogrodowy to pomieszczenia, w których trudno zachować porządek. Każdy ogrodnik potrzebuje sporo sprzętu. Są to duże narzędzia, takie jak łopaty, grabie, widły – zajmują one sporo miejsca, a najczęściej „zalegają” w kącie. Są także mniejsze akcesoria, takie jak łopatki, grabki i drobniejszy sprzęt. Zwykle odkładasz je po prostu na miejsce, a po pewnym czasie powstaje bałagan, który trudno opanować. Jak temu zaradzić? W utrzymaniu porządku pomoże Ci wieszak na narzędzie ogrodowe. Powiesisz na nim zarówno duże narzędzia, np. łopatę czy grabie, jak i te zupełnie małe. Uporządkowany garaż nie tylko wpłynie na łatwiejszą pracę w ogrodzie, ale także będzie to przyjemny widok dla oczu, który przyda się zwłaszcza w środku pracowitego sezonu. W artykule przedstawiamy instrukcję, jak zrobić wieszak na narzędzia ogrodnicze krok po kroku. Dowiesz się, jakich narzędzi i materiałów potrzebujesz. Pokażemy także bardzo dokładnie wszystkie etapy konstrukcji drewnianego uchwytu na narzędzia ogrodnicze. Wykonanie takiego wieszaka na narzędzia jest naprawdę proste! Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Wieszak na narzędzia ogrodowe – dlaczego warto go zrobić? Dlaczego lepiej zrobić wieszak samodzielnie zamiast kupować gotowe rozwiązanie w sklepie? Po pierwsze, oszczędzisz sporo pieniędzy. Do zrobienia wieszaka potrzebujesz tylko kilku desek sosnowych, dwóch impregnatów marki Vidaron do konserwacji i impregnacji drewna oraz kilku prostych narzędzi, które każdy majsterkowicz powinien mieć w domu. Po drugie, samodzielne wykonanie wieszaka na narzędzie ogrodowe to duża satysfakcja i znakomity sposób na odstresowanie się, a nawet miłe spędzenie czasu z rodziną. Zaproś do pracy dzieci i zobaczcie, ile frajdy może sprawić majsterkowania. Zrobienie takiego wieszaka na narzędzia ogrodowe zajmie jedynie kilka godzin! Jak zrobić wieszak na narzędzia ogrodnicze? Przygotowanie Jak zrobić wieszak na łopaty i inne narzędzia? Będziesz potrzebował materiału oraz narzędzi. Oto ich lista! Do wykonania wieszaka na narzędzia ogrodowe musisz mieć deski do wykonania drewnianego stelaża. Potrzebujesz: 2 desek sosnowych o długości 120 cm, szerokości 8 cm i grubości 2 cm. 2 mniejszych desek sosnowych do połączenia tych 120-centymetrowych w prostokątny stelaż. Odpowiedni rozmiar to np. 30 cm długości. Jeśli masz deski w innym rozmiarze – żaden problem. Ważne, aby dało się z nich zbić prostokątny stelaż o długości powyżej metra i wysokości ok. 30 cm. Nasz wieszak ma ramę 120 x 30 cm. Każda z desek ma 8 cm szerokości i 2 cm grubości. Deski możesz kupić w dowolnym sklepie budowlanym albo wykorzystać to, co zostało Ci z innych prac, np. stare sztachety. Dotnij je do odpowiednich rozmiarów i gotowe! Do wykonania wieszaka potrzebujesz dwóch długich desek i dwóch krótszych, z których zbudujesz prostokątny stelaż. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Oprócz stelaża niezbędne będą także sosnowe deseczki na uchwyty do narzędzi. Musisz mieć 6 małych deseczek o długości 15 cm (szerokość 8 cm, grubość 3 cm) i 2 deseczki nieco dłuższe (20 cm długości, 8 cm szerokości, 3 cm grubości). Z tej ostatniej pary powstanie uchwyt na największe narzędzia. Całość potrzebnych materiałów wygląda mniej więcej tak: Materiały do wykonania wieszaka na narzędzia ogrodowe. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Oprócz drewnianych desek potrzebne Ci będą narzędzia do zrobienia wieszaka: wiertarko-wkrętarka i wkręty do drewna, miarka stolarska, haczyki do powieszenia mniejszych narzędzi ogrodniczych, Impregnat Ochronny do Drewna Gruntujący Vidaron – głęboko penetrujący środek, który ochroni Twój wieszak przed sinizną, grzybami i zabezpieczy go przed szkodliwym działaniem wilgoci, Impregnat Ochronno-Dekoracyjny Powłokotwórczy Vidaron, który zaimpregnuje drewno, wzmocni je, ochroni, a przy tym nada mu ładny kolor. Nasz wieszak na zdjęciu pomalowaliśmy impregnatem Vidaron w kolorze V08 Palisander Królewski, pędzel do nakładania impregnatów, piła lub inny sprzęt do przycięcia deseczek – jeśli kupujesz je w sklepie, poproś, aby docięli Ci je na miejscu! Wkręty potrzebne do wykonania wieszaka. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Wieszak na narzędzia ogrodowe – jak zrobić? Prosta instrukcja Jak zrobić wieszak na narzędzie ogrodnicze? Oto instrukcja krok po kroku razem ze zdjęciami Jarosława Sacharczuka, właściciela firmy Ciesielnia Podlaska z Wasilkowa, które pomogą Ci odnieść sukces nawet jeśli nie jesteś urodzonym majsterkowiczem. Przytnij deski do potrzebnych rozmiarów jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś lub nie kupiłeś w sklepie gotowych, dociętych desek. Deski przycięte do odpowiednich rozmiarów. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. W deseczkach, które posłużą jako uchwyty, obetnij po jednym narożniku, aby wieszak lepiej się prezentował. Narożnik ucinamy pod kątek 45 stopni. Zaznacz najpierw ołówkiem miejsce cięcia. Tak powinny wyglądać finalnie deseczki, które posłużą jako uchwyty do narzędzi ogrodowych. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Wszystkie deseczki dokładnie oszlifuj papierem ściernym. Drewno powinno być suche, gładkie, wolne od kurzu, tłustych i żywicznych plam. Szlifowanie deseczek papierem ściernym. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Teraz przyszedł czas na zrobienie głównej części naszego wieszaka, czyli stelaża. Ułóż na podłodze lub stole długie na 120 cm deski i za pomocą wkrętarki połącz je w prostokątną ramę z krótszymi deseczkami. Po każdej stronie będziesz potrzebować po 4 wkręty. Tak wygląda rama przygotowana do skręcania. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Skręcanie ramy wieszaka przy pomocy wkrętarki i wkrętów. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Tak wygląda drewniana rama wieszaka po skręceniu. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Zmierz swoje narzędzia ogrodnicze, aby ustalić, w jakiej odległości powinny być zamontowane uchwyty. W przypadku naszego wieszaka jest to odległość 4 cm. Deseczki pod uchwyty należy zamontować w odległości 4 cm od siebie. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Teraz przyszedł czas na przymocowanie do wieszaka uchwytów na narzędzie. Możesz je przytwierdzić klejem do drewna lub przy pomocy wkrętów (tak jak w przykładzie na zdjęciu). Finalnie powstaną 4 podwójne uchwyty, trzy o głębokości 15 cm i jeden głębszy, 20-centymetrowy. Między każdym z uchwytów są 4 cm. Deseczki na uchwyty przygotowane do skręcania razem z drewnianą ramą. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Skręcanie uchwytów z ramą wieszaka. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Tak powinien wyglądać Twój wieszak po montażu wszystkich uchwytów. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Zaimpregnuj całość bardzo dokładnie przy pomocy preparatu Impregnat Ochronny do Drewna Gruntujący Vidaron. Impregnowanie wykonaj na każdej powierzchni/stronie elementu – nie dopuść do pozostawienia surowej powierzchni drewna. Impregnacja wieszaka na narzędzia ogrodowe przy pomocy Impregnatu Ochronnego do Drewna Gruntującego Vidaron. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Poczekaj 24 godziny, a następnie odpyl i przeszlifuj papierem ściernym wieszak. Pomaluj go preparatem powłokotwórczym, np. Impregnatem Ochronno-Dekoracyjnym Powłokotwórczym Vidaron, który zabezpieczy drewno przed czynnikami zewnętrznymi, a dodatkowo nada mu ładny kolor. Impregnat w kolorze nakładaj równomiernie na całą powierzchnię. Po około 10 minutach od nałożenia rozetrzyj suchym pędzlem wzdłuż słojów drewna. Kolejną warstwę nakładaj w chwili, gdy powierzchnia będzie zupełnie sucha. Impregnacja i nadawanie koloru wieszakowi przy pomocy Impregnatu Ochronno-Dekoracyjnego Powłokotwórczego Vidaron. Fot. Jarosław Sacharczuk Ciesielnia Podlaska. Dolną poprzeczkę wieszaka wyposaż w haczyki na mniejsze narzędzia ogrodnicze. Tak wygląda gotowy wieszak na narzędzia ogrodowe. Wiesz już, jak zrobić wieszak na narzędzie ogrodowe samodzielnie. Jak widać, nie są do tego potrzebne ani specjalne umiejętności, ani zaawansowany sprzęt. Wystarczy jedno wolne popołudnie na jego montaż i kilka chwil kolejnego dnia na dokończenie impregnacji drewna. Mamy nadzieję, że z naszą instrukcją krok po kroku i preparatami do drewna Vidaron Twój garaż czy szopa na narzędzia będą uporządkowane i gotowe na nowy sezon!
Podwójny szczyt lub podwójne dno. Podwójny szczyt to jedna z najpopularniejszych formacji tradingowych. Jest to solidna formacja odwrócenia trendu, która może być stosowana przy wejściach na rynek na pozycji krótkiej po zakończeniu trendu wzrostowego. Formacja ta składa się z dwóch szczytów znajdujących się niemalże na tym
Zawsze chciałeś otrzymać imponujące zdjęcie o podwójnej ekspozycji, jednak nie do końca wiedziałeś jak osiągnąć taki efekt? Jeśli tak, to najnowszy wideoporadnik Eye Stocker został przygotowany właśnie dla Ciebie. Youtubowy kanał Eye Stocker to prawdziwe kompendium wiedzy potrzebnej do okiełznania Photoshopa. Znajdziemy tam liczne poradniki - zarówno dla bardziej zaawansowanych użytkowników, jak i dopiero co rozpoczynających swoją przygodę z tym popularnym programem graficznym. Najnowszy tutorial został przygotowany właśnie dla tych drugich. Tak więc nawet jeśli nie jesteś obeznany w tajnikach Photoshopa, to po tym wideoporadniku Eye Stocker będziesz w stanie wykonać zdjęcie z podwójną ekspozycją niczym prawdziwy mistrz. Jedyne czego Ci potrzeba to: portretu wykonanego na białym tle, ciekawego zdjęcia ukazującego fakturę (np. fotografia drzew), Photoshopa oraz trochę czasu i pragnienia do nauczenia się nowych umiejętności. Powyższy wideoporadnik w języku angielskim, ale na szczęście osoby ze słabszą znajomością tego języka mogą skorzystać z oferowanej przez Youtube funkcji automatycznego generowania i tłumaczenia napisów, która każdemu powinna umożliwić zrozumienie ogólnego sensu wypowiedzi. Poza tym na stronie znajdziemy dokładnie spisane 10 kroków (również w języku angielskim), które trzeba wykonać, by osiągnąć zamierzony efekt podwójnej ekspozycji. Jeżeli ten poradnik był dla Ciebie ciekawy i chcesz lepiej poznać Photoshopa, to koniecznie musisz dodać Eye Stocker do subskrybowanych kanałów na Youtube. Znajdziesz tam wiele tutoriali ukazujących różne triki, które są niezbędne przy efektownej obróbce zdjęć. Autor: Michał Chrzanowski Stały bywalec naszego laboratorium. Ciągle patrzy na świat przez różne ogniskowe oraz przemierza miasta i wioski obwieszony sprzętem fotograficznym. Uwielbia stylowe aparaty, a także eleganckie i funkcjonalne akcesoria. Ma słabość do monochromu i suwaków w programie Lightroom, po godzinach – do literatury faktu i muzyki country. Powiązane artykuły
Jak przekonwertować pliki JPG na PDF za darmo? Po pierwsze, musisz przesłać jeden lub do 20 plików JPG. Nie ma ograniczeń co do wielkości plików JPG, ale możesz zrobić tylko do 20 w jednym czasie. Aby przesłać je, przeciągnij i upuść pliki na szary obszar “Upuścić pliki Tutaj”. Krótko po premierze iPhone'a 7 Plus szybko wyszło na jaw, że ustawiając w oprogramowaniu 2-krotne przybliżenie telefon nie zawsze przełącza się na teleobiektyw. Zamiast tego wykorzystywany jest aparat główny, z którego środek kadru wycinany jest cyfrowo. Dokładnie to samo można zrobić na dowolnym Schiller - wiceprezes marketingu Apple'a - w odpowiedzi na skargi jednego z użytkowników udzielił takiego oto wyjaśnienia:Philip Schiller :To nie błąd. Przy słabym świetle (lub przy zdjęciach macro) podwójny aparat może użyć szerokokątnego obiektywu 28 mm f/1,8 z optyczną stabilizacją obrazu, aby zrobić jak najlepsze "it's not a bug, it's a feature". potwierdzić, że ten sam problem z teleobiektywem ma OnePlus 5OnePlus 5 trafił do mnie na testy przed kilkoma dniami i zdążyłem już zrobić nim sporo że płynnemu zoomowaniu [del]towarzyszy[/del] powinien towarzyszyć delikatny przeskok w kadrze, szybko zauważyłem, że telefon nie zawsze wykorzystuje drugi aparat. Ba, rzekłbym, że wykorzystuje go rzadko...Powód? Dodatkowe aparaty w telefonach są za mało zaawansowane technologiczniePrzyjrzyjmy się kluczowym parametrom obu aparatów iPhone'a 7 Plus:aparat główny z obiektywem szerokokątnym - 12 Mpix, przysłona f/1,8, optyczna stabilizacja obrazu;aparat dodatkowy z teleobiektywem - 12 Mpix, przysłona f/2,8, brak optycznej stabilizacji różnica to jasność przysłony, która określa, ile światła dostaje się do matrycy. Aparat główny ma przeszło 2-krotnie jaśniejszą optykę, co oznacza dużo gorszą jakość zdjęć nocnych w przypadku teleobiektywu. Nie pomaga fakt, że dodatkowy układ nie jest stabilizowany różnice dotyczą OnePlusa 5, gdzie dodatkowy aparat ma ciemniejszą przysłonę (f/2,6 zamiast f/1,7) i matrycę z mniejszymi pikselami (1 zamiast 1,12 mikrona), które także przepuszczają mniej w tym, że taki podwójny aparat nie ma sensu!OnePlus 5 używa do zoomowania teleobiektywu praktycznie tylko na zewnątrz, przy dobrym nasłonecznieniu. W pomieszczeniach - nawet jasnych - drugi aparat jest zazwyczaj nieaktywny i nie ma znaczenia, czy mówimy o świetle dziennym, czy sztucznym. Wyjątek stanowią sytuacje, gdy w kadrze znajduje się mocne źródło światła - np. odsłonięte okno lub zmroku o teleobiektywie w ogóle można zapomnieć; podczas robienia zdjęć nocnych zoom praktycznie zawsze jest cyfrowy. Przypominam, że dotyczy to nie tylko OnePlusa 5, bo w przypadku iPhone'a 7 Plus jest to jest to, że telefon nie wyświetla informacji, którego obiektywu używaInterfejs aparatu zawiera przycisk zoomu, którego kliknięcie powinno aktywować drugi aparat z teleobiektywem. Jeśli jednak oprogramowanie uzna, że warunki oświetleniowe są niesprzyjające, po prostu cyfrowo wytnie fragment kadru z aparatu głównego. To przekłada się na spadek z OnePlusa 5 wyrobiłem sobie nawyk sprawdzania, który aparat wykorzystywany jest do robienia zdjęcia; po prostu przysłaniam teleobiektyw palcem. Jeśli telefon wykorzystuje zoom cyfrowy, wolę nie stosować przybliżenia, tylko co najwyżej wykadrować już gotowe zdjęcie. Jak widzicie na powyższym przykładzie, nocne zdjęcie z dwukrotnym przybliżeniem cyfrowym wygląda żeby aparat w momencie przełączenia się na drugi obiektyw wyświetlał chociaż komunikat w stylu "mała ilość światła, przełącz się na drugi aparat, aby uzyskać lepsze zdjęcie".Samsung ma szansę się wykazaćWszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują na to, że Galaxy Note 8 będzie miał podwójny aparat z teleobiektywem. Evan Blass z serwisu VentureBeat twierdzi, że zastosowane kamery będą miały takie parametry:aparat główny z obiektywem szerokokątnym - 12 Mpix, przysłona f/1,7, optyczna stabilizacja obrazu;aparat dodatkowy z teleobiektywem - 12 Mpix, przysłona f/2,4, optyczna stabilizacja potwierdzą się informacje, że oba obiektywy będą stabilizowane optycznie, Samsung może wygrać to rozdanie. Wprawdzie optyka w drugim aparacie ma być ciemniejsza, ale nie aż tak jak w iPhonie 7 Plus czy OnePlusie 5. F/2,4 powinno wystarczyć, by zrobić dobre zdjęcie także w nieco słabszych warunkach nadzieję, że producenci szybko się ogarną i przestaną pakować wąskie obiektywy do aparatów tak słabych, że telefon musi później używać zoomu cyfrowego, żeby zapewnić lepszą jakość zdjęcia. Przecież to jak sprawdzić, który aparat został wykorzystany do zrobienia zdjęcia?Jeśli masz telefon z teleobiektywem i chciałbyś sprawdzić, który aparat został wykorzystany do zrobienia konkretnego zdjęcia, taką informację możesz odczytać z danych EXIF zawierających parametry użytego EXIF ujawniają parametry aparatu, którym zostało zrobione zdjęcieNajprościej spojrzeć na jasność przysłony, która - jak ustaliliśmy - zazwyczaj jest inna w obu aparatach.

Podwójne podświetlenie – co to jest, zdjęcie przed i po tym, ile to kosztuje, jak postępować i dbać o procedurę 07.04.2019 Category: Podkreśla włosy Drastyczna zmiana wizerunku jest tak kobieca!

Jeśli zastanawiasz się, czy istnieje osoba na tym świecie o wyglądzie identycznym z twoim, wtedy specjalne usługi online pomogą to zrozumieć. W tym artykule przyjrzymy się dwóm stronom, które umożliwiają znalezienie osoby o twarzy podobnej do twojej w bazie danych. Treść Podwójne wyszukiwanie według zdjęcia w InternecieMetoda 1: Wyglądam jak tyMetoda 2: Twin FindersWniosekPytania i odpowiedzi Podwójne wyszukiwanie według zdjęcia w Internecie Specjalistyczne serwisy online pozwalają bezpłatnie znaleźć Twój wizualny odpowiednik. Trzeba tylko mieć swoje zdjęcie (blisko portretu) na komputerze i dostęp do Internetu. Następne będą uważane za dwa podobne zasoby. W celu wyszukania podwójnego, aby było jak najbardziej skuteczne, prześlij obraz, w którym patrzysz bezpośrednio w kamerę, a twoja twarz jest całkowicie otwarta (bez okularów, bez wypadania włosów itp.) Metoda 1: Wyglądam jak ty Ta strona zapewnia możliwość wyszukania możliwego podwójnego, dodatkowo wyświetlając procent podobieństw między nimi obok zdjęć. Ponadto, jeśli osoby te przekazały dokładne informacje o sobie, możesz się z nimi skontaktować. Wejdź na stronę I Look Like You Kliknij przycisk "Znajdź swój mecz" na stronie głównej. Kliknij przycisk "Przeglądaj" . W menu "Eksplorator" wybierz żądany obraz i kliknij "Otwórz". Teraz powinieneś kliknąć na podgląd przesłanego zdjęcia. Potwierdź, że jest to zdjęcie Twojej twarzy, zaznaczając pole, a następnie kliknij przycisk "Potwierdź wybraną twarz" . Następnie zostaniesz poproszony o zarejestrowanie się na stronie, aby kontynuować pracę (istnieje możliwość autoryzacji za pośrednictwem portalu społecznościowego Facebook). Aby zarejestrować swoje konto, nie musisz potwierdzać adresu e-mail. Wszystkie pola są wymagane i postępuj w następującej kolejności: imię, nazwisko, adres e-mail, hasło, potwierdzenie hasła, wybór płci, data urodzenia, Twoja lokalizacja. Jeśli nie chcesz otrzymywać biuletyn od I Look Like You, powinieneś usunąć zaznaczenie z przedostatniego przedmiotu. Zaznacz ostatni element i kliknij przycisk "Zarejestruj się" . Po rejestracji strona wyświetli wszystkie zdjęcia podobne do zalanego, pokazując podobieństwo w procentach w lewym górnym rogu. Aby umieścić obraz w dolnym panelu okna naprzeciwko twojego, wystarczy kliknąć lewym przyciskiem myszy. Pod zdjęciem, na które kliknąłeś, wyświetli się informacja o osobie wskazanej przy rejestracji (najczęściej to imię i nazwisko, wiek i miejsce zamieszkania). Ta strona zawiera rozbudowaną funkcjonalność, wyświetla kilka obrazów i pozwala określić ich podobieństwo do zdjęcia. Ponadto, ze względu na konieczność rejestracji każdego nowego użytkownika, każdy odwiedzający ten zasób może skontaktować się ze swoim odpowiednikiem, mając dostęp do swoich danych kontaktowych. Metoda 2: Twin Finders Na tej stronie proces rejestracji jest uproszczony - wystarczy wprowadzić nazwę i adres e-mail. Ma bardziej minimalistyczny i jasny interfejs, w porównaniu z poprzednim zasobem, prawie w żaden sposób gorszy od funkcjonalności. Przejdź do strony Twin Finders Kliknij przycisk "Prześlij swoje zdjęcia" . Kliknij "Prześlij swój obraz" . W "Explorerze" kliknij żądany plik, a następnie kliknij "Otwórz". Kliknij przycisk "All Set!" . Aby kontynuować pracę z witryną, wpisz swoje imię w pierwszym wierszu, a adres e-mail w drugim. Następnie kliknij przycisk "Znajdź mój bliźniak" . Otworzy się strona, na środku której pojawi się twój obraz, a na prawo od niej będą zdjęcia twoich możliwych dubletów, które można umieścić obok twoich zdjęć. Aby to zrobić, po prostu kliknij ich zmniejszoną wersję na panelu poniżej. Na linii podziału dwóch obrazów wskazuje szacowany procent podobieństwa osób. Wniosek W powyższym materiale omówiono dwie usługi online, które umożliwiają wyszukiwanie osób o podobnym wyglądzie. Mamy nadzieję, że ten przewodnik pomógł Ci osiągnąć cel.

Oczywiście nic się nie stanie, jak dodasz ich mniej, a nawet jak nie dodasz wcale. Zmniejsza to tylko „zasięg” twojego zdjęcia. Zdjęcie bez hasztagów zobaczą tylko Twoi instagramowi znajomi. Więcej jednak niż 30 nie dodawaj. Przypominam po znaczku # nie robimy spacji. W hasztagach również jej nie używamy.

Spis treści ✓✓ Jak wykonać podwójne rowki✓ Jak zrobić podwójne kolce✓ Podwójne połączenie cierń-rowek - jak zrobić: instrukcje dotyczące zdjęcia✓ Różne rodzaje stolarki - silniejsze od innych Jak nawiązać połączenie w podwójnym „wyżłobieniu cierniowym” Więc w jakich przypadkach potrzebujesz połączenia „groove groove” Pionowe bluzy W większości produktów (na przykład stołach) nadproża lub rozpórki są połączone z pionowymi nogami (rys. 1). W takim układzie włókna na sklejonych powierzchniach są wzajemnie prostopadłe. Swetry poziome Sytuacja z zworkami, na przykład na stoliku ściennym. jak to zrobić, powiemy w jednym z poniższych artykułów jest nieco inny. Aby uzyskać przegródki na szuflady, zworki są instalowane poziomo względem nóg, a zamiast jednego szerokiego kolca z dużą powierzchnią klejenia, będziesz miał dwie małe klejone powierzchnie. Zobacz także: Wybór kleju do stolarki decyzja Aby rozwiązać ten problem, musisz wyciąć dwa gniazda i dwa kolce (rys. 2). Może to wyglądać na osłabienie połączenia, ale tak nie jest. Podwójne kolce zwiększają obszar klejenia dzięki dwóm dużym policzkom. Tak więc wykonanie podwójnego rowka kolczastego jest dobrym sposobem na połączenie nóg z wąskimi (cienkimi) zworkami, ale jednocześnie zwiększa się liczba rozcięć. Nie oznacza to, że liczba ustawień maszyny jest podwojona. W stoliku ściennym (o nim w następnym artykule) bluzy i nogi o tej samej grubości. Oznacza to, że zewnętrzne policzki kolców (i rowków) mogą znajdować się w tej samej odległości od krawędzi części. Dlatego dwa rowki na każdej nodze (i dwa zewnętrzne kolce na policzkach) można wyciąć z jednej instalacji maszyny. Jak w przypadku każdego rowka / czopu, należy najpierw wybrać rowki (rys. 3 i 4). Do ich wiercenia wymagana jest tylko jedna instalacja wiertarki. Następnie końce rowków można wyprostować za pomocą dłuta. Potem dalej Circular z niewielkim dodatkiem można wyciąć kolce i przyciąć je dokładnie do rowków (rysunek 5-13). Jak wykonać podwójne rowki Wiercenie podwójnych rowków nie jest niczym niezwykłym. Operacja jest wykonywana w trzech krokach. Po pierwsze, na wszystkich nogach w odpowiednich miejscach należy zaznaczyć rowki (ryc. 3). Uwaga. W stoliku ściennym rowki mają szerokość 6 mm i długość 20 mm. Po drugie, do wiercenia pierwszego rowka na stole wiertarki konieczne jest ustawienie linijki. Po wywierceniu pierwszego rowka, aby wybrać drugi rowek, część musi być po prostu rozłożona (rys. 4). Ponieważ wewnętrzne policzki znajdują się w tej samej odległości od zewnętrznych boków nóg, wszystkie rowki można wywiercić za pomocą jednej instalacji. Po trzecie (ten krok nie jest pokazany), narożniki rowków muszą być wyprostowane za pomocą dłuta. Zobacz także: Wykończenie forniru (licowanie) i licowanie zrób to sam Podobnie jak rowki, kolce są rozmieszczone symetrycznie, więc tylko dwie instalacje są potrzebne na kole (więcej: Jak uczynić kołowy bardziej wygodnym). Policzki zewnętrzne Najpierw, aby wyciąć ramię, ustaw linijkę wzdłużną, która będzie służyć jako ogranicznik (Rys. 5-7), który określa długość kolca. Następnie podnieś dysk i odetnij pierwszy policzek z zachodzącymi na siebie odcięciami. Następnie rozwiń część i wytnij drugi policzek. Sprawdź dopasowanie i. w razie potrzeby podnieś dysk. Wewnętrzne policzki Zaznacz je bezpośrednio w rowkach. W tym celu umieść część nad rowkami i zaznacz odpowiednie znaki (zdjęcie 2). Jeśli chodzi o policzki zewnętrzne, tylko jedna instalacja dysku jest potrzebna do wycięcia wewnętrznych. Ale tym razem część należy umieścić na końcu (rys. 8-13). Następnie przyciąć kolce dłuto ostre kolce do rowków. Podwójne połączenie cierń-rowek - jak zrobić: instrukcje dotyczące zdjęcia 1. Aby utworzyć otwór na szuflady, zamiast jednej zworki ustaw dwie. Ale wtedy na kolcach powierzchnia klejenia zmniejszy się. 2. W przypadku podwójnych kolców i rowków obszar klejenia podwaja się, co zwiększa wytrzymałość części łączących. 3. Aby określić długość rowków, zaznacz górne i dolne końce każdej części. Następnie, aby określić szerokość rowków, zaznacz wszystkie ich boki. 4. W wierceniu uchwytu obrabiarka Przytrzymaj prosty frez i ustaw linijkę. Zachodzące na siebie otwory wywiercają rowek i dłuta dłutem. 5. Wszystkie zawrotne możliwości podwójnych kolców można wykonać na kole. Dodatkowy pasek pomoże uniknąć odpryskiwania na końcu rozcięcia. 6. Długość kolca zależy od odległości między linijką wzdłużną a zewnętrzną stroną tarczy. Nadmiar drewna jest wybierany przez nakładające się chodniki. 7. Płynnie osiągnij ostateczny rozmiar policzka (aż do śladów ołówka). Aby uzyskać dokładne dopasowanie, pozostałe przegrzebki należy przyciąć z okrągłego. 8. W celu wycięcia wewnętrznych policzków część wkłada się na koniec. Aby wesprzeć element, pomaga bloker, wciśnięty do pomocniczego paska. 9. Aby wyciąć wewnętrzne policzki, najpierw podnieś dysk prawie do ramienia. Następnie, używając podkładki dystansowej, ściśnij ogranicznik bloku i wytnij wewnętrzny policzek. Odnośnik według tematu: Polerowanie i polerowanie powierzchni drewnianych - końcowe wykończenie drewna 10. Bez zmiany dysku instalacyjnego rozwiń część tak, aby przeciwległa powierzchnia części została dociśnięta do ogranicznika bloku. Zobacz policzek i usuń nadmiar drewna. 11. Z grubsza wycięte ciernie, sprawdź ich dopasowanie do rowków. Aby uzyskać dokładne dopasowanie, policzki i ramiona będą musiały zostać przecięte dłutem. 12. Jeśli kolce nie pasują dokładnie do rowków, kilka przejść ostrego dłuta musi usunąć nierówności na zewnętrznych stronach policzków. 13. Aby kolce całkowicie siedziały w rowkach, konieczne jest przecięcie ich ramion, z wewnętrznym ramieniem może być lekko utopione. To jest ciekawe: Różne rodzaje stolarki - silniejsze od innych Czy potrzebujesz połączenia ramowego, które nie rozpadnie się, gdy dzieci zamieniają drzwi szafy w pocisk do gry dla własnej zabawy? Lub skrzynkę połączeniową, która wytrzyma szarpnięcia i wstrząsy bez uszkodzenia? Przetestowaliśmy oba typy 12, aby wybrać dwa najlepsze. Wcześniej poddawaliśmy różnym rowkom, kolczastym, kolanowym i kratownicowym testom okrutne testy, aby dowiedzieć się, która z nich jest najbardziej. Teraz, aby dowiedzieć się, które połączenia ramek i skrzynek są najsilniejsze, zrobiliśmy dziesiątki próbek testowych i pchnęliśmy je na śmierć (dosłownie). W przypadku ościeżnic wykonaliśmy sześć próbek, każdy z przeciwprofilowymi złączami, w pióro i wpust, w połowie drewna i z pół-tajnymi kolcami. Produkowano również prototypy połączeń pudełkowych: z rowkiem i grzebieniem, z prostymi kolcami z otwartymi i pół tajnymi kolcami jaskółczego ogona, wpust z rowkiem trapezowym, rowek-grzbiet z dwoma ramionami, w fałdzie i wąsach z zamkiem. Aby zapewnić równe warunki, wszystkie połączenia zostały wykonane z drewna o mniej więcej tej samej gęstości przy użyciu tego samego kleju. W próbkach połączeń ramowych (poza określonymi przypadkami) zastosowano dąb czerwony o przekroju 18 × 50 mm. Próbki połączeń skrzynkowych - topola 12 × 100 mm. Na urządzeniu testowym w każdym połączeniu na dwa sposoby. W pierwszym zmierzono wytrzymałość złączy na rozerwanie, jak w przypadku szorstkiego otwarcia szuflady lub ostrego bocznego naciągu drzwi przesuwnych. W innym teście zdolność związków do przeciwdziałania pękaniu badano przed naruszeniem prostopadłości części i zniszczeniem klejenia. (Wyobraź sobie, że dziecko kołysze się na drzwiach szafy lub szeroka szuflada z lnu wykręcona z ostrych sił) Kiedy trzaskanie i chrzęst złamanego drewna ustąpił, odkryliśmy, że wszystkie związki wytrzymywały znacznie większe obciążenie szczeliny niż pęknięcie, co w warunkach rzeczywistych wydawało się dość niezwykłe. Na przykład połączenia skrzynkowe wytrzymują średnią wytrzymałość na rozciąganie około 675 kgf, a tylko 36 kgf przy zerwaniu. Złącza ramowe w drzwiach wytrzymywały średnio wytrzymałość na rozciąganie około 550 kgf, ale tylko 231 kgf na pęknięcie. Możesz porównać względną siłę związków w każdej kategorii według tabel. Po przeanalizowaniu kolumn liczb odkryliśmy kilka funkcji, które można zastosować w warsztacie, aby wzmocnić połączenia. POŁĄCZENIA RAMOWE Połączenia pół-drewniane Wynik. W teście złamania związki w pół-drzewie przeżyły dwa razy więcej obciążenia niż następny związek wytrzymałościowy. Wniosek Duża powierzchnia wiązania wzdłuż włókien nadaje tej złączu wyjątkową wytrzymałość. Używaj go w ramach do luster i ciężkich drzwi, aby mieć pewność, że są niezawodne. Wynik. W próbach rozciągania dla większości półsprzęgów nie było to sklejenie, ale drewno na stojakach. Wniosek Ten związek może pomieścić ciężkie wstawki w drzwiach, na przykład witraż. Wynik. W połączeniach z rozbitym klejem można było zobaczyć grube ślady piły. Wniosek W celu trwałego klejenia gładko przeszlifuj stykające się powierzchnie złącza. Wynik. Pomimo faktu, że pół-drewniane połączenia są prymitywne i łatwe do wykonania, mają większą wytrzymałość niż inne, bardziej pracochłonne związki, na przykład te o profilu przeciwbieżnym. Wniosek Większa złożoność nie gwarantuje większej siły. Łączniki półkoliste Wynik. W każdej próbie rozciągania stojak z gniazdem pękał wzdłuż długości drewna, zanim pękł kolec na poprzeczce. Wniosek Klejenie wzdłuż włókien ścian gniazd i policzków kolców jest wystarczająco silne, ale słabsze niż w pół-stawach. Wynik. W próbach rozciągania we wszystkich próbkach pęknięcia w stojakach pokrywały się z dnem gniazda. Wniosek Długie kolce zmniejszają prawdopodobieństwo pękania i wzmacniają połączenie, jak w poprzednich testach. Wynik. W żadnym z testowanych obrazów ciernie nie pękały, a nawet nie wykazywały oznak słabości. Wniosek Wielokrotnie sprawdzona praktyka wykonywania kolców o grubości równej jednej trzeciej grubości części po raz kolejny dowiodła wystarczającej wytrzymałości wzdłużnej kolców. Wynik. W kilku próbkach poddanych próbie złamania, kolce złamały drewno między gniazdem a końcem stojaka (patrz zdjęcie), ale nie przed pęknięciem stojaków. Wniosek Użyj tego połączenia, gdy potrzebujesz zwiększonej niezawodności. Wytrzymałość kolca jest wystarczająca, pomimo wrażliwości cienkiej ściany gniazda. Wynik. Połączenie jest osłabione, gdy koniec kolca nie osiąga dna gniazda. Wniosek Szczelina między spodem gniazda a kolcem do zbierania nadmiaru kleju osłabia połączenie. Spróbuj zredukować go do minimum i nie nakładaj za dużo kleju. Stawy językowe i językowe Wynik. Podobnie jak w połączeniach z pół-sekretnymi kolcami, rozpórki rozpadają się wzdłuż dna kołka podczas prób rozciągania. We wszystkich przypadkach krótkie grzebienie 10 o długości języka i długości były mocno przytrzymywane przez sąsiednie ścianki rowka. Wniosek Ponieważ długość takich kolców jest ograniczona głębokością kołków w stojakach, należy zwrócić szczególną uwagę na staranne dopasowanie i przyklejenie wszystkich elementów takiego połączenia, w tym końców i ramion kolców. Wynik. Końce cierni oderwały włókna drewna na dnie kołków. Wniosek Glina źle wypełnia szczeliny w stawach. Precyzyjnie dopasowany kolec zwiększa wytrzymałość i poprawia wygląd stawu. Związki profilowane Wynik. Pomimo wyprofilowanych krawędzi słupków i poprzeczek, związki te w testach rozciągania i pękania okazały się w przybliżeniu równe wytrzymałościom stawów języka i języka. Wniosek Złącza profilowe nie osłabiają połączenia. Wynik. We wszystkich próbach rozciągania kołki były dzielone na końcu trzpienia pręta. Wniosek Złącze pokazane po prawej stronie jest niszczone w miejscach z włóknami w kształcie wirnika lub kątowymi. Do mocnych ram wybierz drewno proste. Wynik. Nawet wiązanie włókien końcowych i podłużnych w takich związkach przewyższa wytrzymałość otaczającego drewna. Wniosek Połączenie jest odpowiednie dla ram z panelami. wniosek Nie można uznać za zbieg okoliczności, że dwa najsilniejsze związki to te o największej powierzchni klejenia włókien podłużnych. W przypadku ram z ciężkiego szkła lub luster, wybierz połączenia pół-drewniane, szczególnie w przypadkach, gdy szerokość ramy jest większa niż jej wysokość. Połączenia z pół-sekretnymi kolcami działają w ten sam sposób, z kołkami w stojakach i poprzeczkami wykonanymi w półfabrykatach przed wytworzeniem samych połączeń. Używaj ich w często otwieranych drzwiach. Nie jest również konieczne zaniedbywanie połączeń przeciwprofilowych, a także języka i języka. W rzeczywistych warunkach cztery takie połączenia w rogach drzwi dają czterokrotnie większą wytrzymałość, a wypełnienie wypełniaczem dodatkowo wzmocni konstrukcję. Oba te związki są wystarczająco mocne do normalnej pracy, nie wytrzymując jedynie zbyt szorstkiego obchodzenia się z nimi. Możesz zwiększyć wytrzymałość dowolnego związku, używając drewna o prostym uziarnieniu i starannie dopasowanych i sklejonych elementów o gładkich powierzchniach. Połączenia skrzynkowe Kolce proste Wynik. Klejenie prostych czopów okazało się dość mocne - w próbach rozciągania włókna i krawędzie czopów na obu częściach stawu były podzielone. Nawet w przypadku klejenia włókien końcowych włóknami podłużnymi rogi poszczególnych kolców były odpryskiwane. Wniosek. W połączeniu z prostymi ostrzami skrzynkowymi o grubości 12 mm obszar klejenia wynosi 24 cm2, a połowa tego obszaru jest przyklejona do włókien podłużnych. Stosuj te związki w miejscach, w których wymagana jest najwyższa wytrzymałość na rozciąganie, na przykład w skrzyniach do przechowywania ciężkich przedmiotów. Wynik. Ku naszemu zdziwieniu, wytrzymałość na pękanie tych związków okazała się znacznie niższa i wynosiła tylko procent 4 wytrzymałości na rozciąganie. Wniosek Wzmocnij takie połączenia cienkimi gwoździami, wbijając je w skrajne kolce na obu krawędziach. Zamknięte wąsy Wynik. Na wszystkich próbkach stożkowy grzbiet pozostał przyklejony do przeciwległego rowka. Siła połączenia zapewnia klejenie włókien podłużnych. Wniosek Związki te łączą siłę i piękno dzięki zgrabnym połączeniom w zewnętrznych rogach. Wynik. Wąskie skosy na zewnętrznych i wewnętrznych rogach zmniejszają siłę wiązania. Wniosek Wybierz frez profilowy, aby zminimalizować szerokość tych faz. Wynik. W obu testach próbki zostały zniszczone prawie jednakowo, gdy grzbiet złamał się u podstawy. Wniosek Ponieważ grzbiet utworzony przez frez jest rozszerzany u podstawy, takie połączenia są silniejsze niż rowki z rowkami. Łączenie rowków i języka Wynik. Pomimo faktu, że w każdym miejscu włókna podłużne stykają się z włóknami końcowymi, wytrzymałość klejenia połączeń rowkowo-grzbietowych przekracza wytrzymałość samego drewna. Złącza są niszczone, gdy zewnętrzna ściana rowka zrywa się całkowicie od krawędzi do krawędzi. Wniosek Stosując połączenie rowek-grzbiet do mocowania tylnej ścianki pudełka do ścian bocznych, możliwe jest zwiększenie wytrzymałości przez umieszczenie rowków w ściankach bocznych w większej odległości od końców. Wynik. Znaleźliśmy obszary z oparzeniami na pękniętych złączach, gdzie siła wiązania okazała się niska. Wniosek Drewno pali się słabo wchłania klej. Podczas wykonywania tych połączeń zmniejsz prędkość frezu lub szlifuj ślady po oparzeniu pozostawione przez brzeszczot. Otwarte połączenie jaskółczego ogona Wynik. W próbach rozciągania powierzchnie czołowe oczu były oddzielone od podłużnych włókien ściany bocznej, nie pozostawiając prawie żadnych śladów. Wniosek Aby uzyskać większą wytrzymałość, ostrożnie nałóż klej na krawędzie kolców i oczek z włóknami wzdłużnymi. Wynik. Pomimo staranności pracy na niektórych cierniach nie było prawie żadnych śladów kleju. Wniosek Nasmaruj obie części klejem, aby po wyciśnięciu nadmiar kleju pozostał w złączu. Wynik. Nawet po zniszczeniu połączenia z powodu nadmiernego obciążenia części pozostają połączone mechanicznie. Wniosek. W przeciwieństwie do innych połączeń, słabe sklejenie nie prowadzi do całkowitego zniszczenia puszki, jeśli kolce znajdują się na przedniej i tylnej ścianie, a uszy są na bocznych. Wpust z rowkiem na jaskółczy ogon Wynik. Wszystkie próbki w obu testach zostały zniszczone, gdy ściana 3-mm między rowkiem a końcem deski pękła. Wniosek To połączenie jest najlepiej stosowane do skrzynek, w których część z piórem może być zainstalowana dalej od końca części z rowkiem. Wynik. W obu testach połączenia te były mniej trwałe niż podobne połączenia rowkowo-kalenicowe, które można po prostu wyciąć na maszynie piły. Wniosek Biorąc pod uwagę, że jedna część połączenia musi zostać wepchnięta w drugą, a to utrudnia instalację dna, może być łatwiej wykonać skrzynki z połączeniami rowek-grzbiet. Złóż przegub wzmocniony gwoździami Wynik. Pomimo braku części z małymi elementami, takich jak połączenia z wąsami z zamkiem lub w połączeniach z wpustem z rowkiem trapezowym, tutaj grubość części nie zwiększa wytrzymałości połączenia. Podczas testowania w szczelinie tylko na jednej z trzech próbek, pęknięcie pojawiło się wzdłuż końca części z fałdą. W pozostałej części zniszczenie nastąpiło wzdłuż połączenia klejowego, łącząc podłużne włókna z końcowymi włóknami. Wniosek Nawet przy mechanicznym wzmocnieniu za pomocą trzech gwoździ, sklejenie włókien końcowych i podłużnych było znacznie gorsze od wytrzymałości drewna, w przeciwieństwie do większości innych związków. Wynik. Czapki gwoździ częściowo lub całkowicie przeszły przez część z przylgą podczas prób rozciągania, a tylko dwa gwoździe zachowały się w ten sam sposób w próbkach poddanych próbie złamania. Wniosek Gwoździe pomagają naprawić części w procesie montażu pudełka, ale nie spodziewaj się, że kompensują one kruche klejenie. Połączenie grzbietowe z dwoma ramionami Wynik. Słabym punktem takich połączeń był cienki pasek między ścianą rowka a końcem części. Wniosek Takie połączenie jest lepsze, gdy rowek może być umieszczony dalej od końca bocznej ścianki pudełka. Wynik. Grzebienie miały grubość 4 mm, ale żaden z nich nie złamał się podczas obu testów. Wniosek Wysokiej jakości klejenie zapewnia wytrzymałość nawet cienkich kolców i grzbietów. Wynik. W próbach rozciągania dwie próbki z pęknięciami pojawiły się pod maksymalnym obciążeniem, ale złącza nie zapadły się. Wniosek Przy pierwszych oznakach pękania nałóż klej obficie na ścianki rowka włóknami końcowymi i możesz być w stanie zapisać część. Połączenie półokrągłe na jaskółczy ogon (u góry po prawej) Wynik. W próbach rozciągania linie kleju szybko się zapadały, ale części pozostawały razem ze względu na kształt mechanicznych elementów blokujących. Wniosek Możesz zdemontować pęknięte połączenie, usunąć stary klej i ponownie przykleić pudełko. Wynik. W próbach rozciągania zaokrąglona wewnętrzna część niektórych kolców pękła pod obciążeniem. Wniosek Zmniejsz prędkość frezu, aby uniknąć pojawienia się prizhog na obu częściach połączenia. Następnie nałóż klej na obie części, nie tylko w gniazdach. wniosek Wybierz złącza kolców dla skrzynek, które są źle traktowane, wyciągane lub używane do przechowywania ciężkich przedmiotów. Jeśli wygląd jest ważny, a powierzchnie końcowe nie powinny być widoczne w rogach, wybierz połączenie z zamkiem, który ma prawie taką samą wytrzymałość. Połączenia rowków i grzbietów są proste i są wystarczająco mocne, aby zamontować tył skrzyni, która jest wcięta co najmniej 2 5 mm od końców ścian bocznych. Otwarte połączenia w kształcie jaskółczego ogona utworzone przez frez nie mają wystarczającej wytrzymałości na pękanie, ale są uważane za jedne z najbardziej odpowiednich do naprawy, dlatego są tak popularne w produkcji mebli rodzinnych. Połączenia z kluczem trapezowym nie są trwałe ani praktyczne. Jeśli dolna część zostanie włożona w kołki wszystkich czterech ścian pudełka, należy wybrać inną opcję połączenia dla ściany przedniej lub tylnej. Fałdy wzmocnione gwoździami nie wyglądają zbyt elegancko, ale są łatwe do wykonania i nadają się do mocowania przedniej i tylnej ściany, co niewątpliwie czyni je bardzo wygodnymi do wykonywania zwykłych szuflad, do których nie ma podwyższonych wymagań. Zamiast połączeń rowkowo-grzbietowych z dwoma ramionami, lepiej wybrać połączenie z blokadą wąsów, chyba że jesteś zmuszony pracować tylko z pilarką. Pół-sekretne połączenia w kształcie jaskółczego ogona są gorsze od pozostałych połączeń, ale wyglądają spektakularnie, nie są widoczne na przedniej ścianie pudełka i mogą być ponownie sklejone, tak jak otwarte połączenie w kształcie jaskółczego ogona. NARZĘDZIE DLA MISTRZÓW I MISTRZÓW, A TOWARY DOMOWE SĄ BARDZO TANIO. DARMOWA DOSTAWA. Są RECENZJE. Poniżej znajdują się inne posty na temat "Jak to zrobić sam - właściciel domu!" Subskrybuj aktualizacje w naszych grupach i udostępniaj. Zostańmy przyjaciółmi!
Telefon Galaxy może synchronizować kontakty z wieloma różnymi usługami. Możesz zweryfikować kontakty zapisane na koncie Google i korzystać z nich na telefonie, synchronizując je. Kiedy kontakty są zsynchronizowane z kontem Google, synchronizacja jest prowadzona automatycznie tak długo, jak masz łączność z Internetem.
Masz zwyczaj notować w głowie, zamiast na kartce i potem o czymś zapominasz? A może lubisz zbierać wspomnienia i inspiracje i cieszyć nimi oko każdego dnia? Jeśli tak, to przyda ci się krata na zdjęcia i notatki! Krata jest lepsza od tablicy korkowej nie tylko ze względów estetycznych, ale też dlatego, że szpilki i pinezki idą w odstawkę. Zamiast nich przyczepiasz fotografie czy karteczki malutkimi klamerkami lub spinaczami. Dzięki temu nie zniszczysz zdjęć czy pocztówek. Możesz kupić gotową kratę z metalu, ale ja chcę cię zainspirować do prostego DIY i zrobienia sobie takiej kraty z ramy i sznurka. Prezentuje się świetnie i tworzy niepowtarzalny klimat we wnętrzu! Czego potrzebujesz do zrobienia kraty/organizera na zdjęcia i notatki? Tak, jak napisałam w tytule, zrobienie kraty to proste DIY. Jest jednak kilka rzeczy, które będą ci potrzebne. Co i ile? To zależy od wielkości organizera i techniki zakładania sznurka. Poniżej wyjaśniam co i jak. 😉 Przede wszystkim rama! Aby zrobić sobie taki organizer potrzebujesz przede wszystkim ramy. Ja kupiłam swoją na pchlim targu. Był w niej plakat, z tyłu natomiast była deska, tzw. plecówka. Ja się połasiłam głównie ze względu na dechę, bo chciałam z niej zrobić tło do zdjęć, ale rama też mi się podobała, więc zachowałam. Stała tak kilka lat, aż się doczekała ciekawego zastosowania. Kosztowała mnie ok. 15 zł. 😉 Moja rama ma rozmiar 76×56 cm, ale jeśli chcesz, możesz też zrobić sobie mini kratkę z ramy na zdjęcie. Ogranicza cię tylko wyobraźnia! Sznurek lub inne “coś”… Kolejną rzeczą, która jest niezbędna do zrobienia takiej kraty, jest sznurek. Ja użyłam klasycznego szpagatu. Jeśli chcesz, możesz oczywiście użyć czegoś bardziej dekoracyjnego, np. cienkiej wstążki. Ja lubię takie naturalne klimaty, więc sznurek był dla mnie w sam raz! To, ile potrzebujesz sznurka lub wstążki, zależy od wielkości twojej ramy i techniki jego zaplatania, którą zastosujesz (o technikach będę pisać nieco później). Z racji tego, że moja rama jest duża, zużyłam kilka metrów sznurka. Dodatkowo zaplotłam go bez żadnych cięć, w jednym kawałku. Jeśli organizer mi się znudzi, po prostu odplączę sznurek i wykorzystam go do czegoś innego. Stosując taką metodę jak ja, niestety zużyjesz więcej sznurka. Ewentualnie jedna pinezka, najlepiej z płaską główką Sznurek można zapleć w kratę na różne sposoby, które opisuję w instrukcji. Jeśli wybierzesz metodę zaplatania sznurka z jednego kawałka, będzie ci potrzebna jedna pinezka. Wkręcane haczyki do drewna, niezbyt duże (o ile nie masz zszywek w ramie) Ja nie musiałam wkręcać w moją ramę haczyków, bo miała ona już wbite zszywki, które trzymały tylną deskę. Można powiedzieć, że miałam szczęście, bo mniej pracy i kosztów. Niestety w trakcie zaplatania sznurka okazało się, że zszywki są wbite nierówno, przez co moja krata jest trochę krzywa. Doszłam do wniosku, że nie będę tego poprawiać, bo mi to nie przeszkadza. Jeżeli twoja rama nie ma takich zszywek, niestety musisz wkręcić haczyki do drewna. Zajmie ci to więcej czasu, ale przynajmniej będziesz mieć większą kontrolę nad ostatecznym efektem. Haczyki możesz kupić w markecie budowlanym. Jak zrobić kratę/organizer na zdjęcia i notatki? Przerobienie ramy na kratę nie jest skomplikowane. Mimo wszystko, aby to DIY skończyło się sukcesem, warto uzbroić się w cierpliwość i zachować dokładność. Tym bardziej, jeśli nie chcesz mieć krzywego organizera! 😉 Wkręć haczyki w ramę Jak wspomniałam, mnie ten etap ominął, bo moja rama miała wbite zszywki. Jeśli twoja też ma, to oczywiście pomiń ten krok. Jeśli nie, to zacznij od wymierzenia swojej ramy. Ustal, jak gęstą chcesz mieć kratę. Ja nie mam zwyczaju robić gęstych tablic z wieloma zdjęciami i notatkami, więc wystarczy mi organizer o małej gęstości. Jeśli wolisz takie bardziej zagęszczone, nic nie stoi na przeszkodzie. Ja mam 4 sznurki na krótszym boku i 5 na dłuższym (ramę stawiam pionowo). Zwykle ramy mają regularne odstępy między szczebelkami. Wystarczy zatem, że podzielisz szerokość przez ilość sznurków, które chcesz poprowadzić, a potem zrobisz to samo z wysokością. PRZYKŁAD! Moja rama ma szerokość 56 cm. Jeśli bym chciała mieć 4 sznurki, to muszę podzielić 56 przez 4. Daje to odcinki po 14 centymetrów i oznacza, że w takich odstępach musiałabym wkręcać haczyki. Odmierzyłabym więc 14 cm od brzegu ramy, zaznaczyła punkt. Analogicznie odmierzyłabym kolejne 14 cm od zaznaczonego punktu i także zaznaczyła. Potem kolejne 14 cm. od drugiego punktu itp. To samo z wysokością. Wysokość mojej ramy to 76 cm. Jeśli bym chciała 5 sznurków poziomych, to dzielę 76 przez 5, co daje odstępy 15,2 cm. Dalej już wiesz, co trzeba zrobić. Na koniec w zaznaczone miejsca wkręcasz haczyki. Przeplecenie sznurka Przeplecenie sznurka nie jest trudne, ale możesz wybrać technikę mniej lub bardziej pracochłonną. Ta pierwsza jest szybsza i łatwiejsza, a jak krata na zdjęcia i notatki ci się znudzi, to po prostu go obcinasz i wyrzucasz. Chyba że znajdziesz zastosowanie krótkich fragmentów. Trudniejsza metoda to zaplatanie jednego kawałka sznurka. Przy ewentualnym demontażu kraty obcinasz sznurek przy suple początkowym i końcowym i wyplatasz z haczyków. Dzięki temu masz dość długi fragment (u mnie kilka metrów), który możesz ponownie wykorzystać. Dobrze się zastanów, którą metodę wybierzesz. Sznurek, z którego korzystałam, jest tani, więc mój portfel by nie odczuł tak bardzo, gdybym go kiedyś wyrzuciła. Ja wolałam jednak podejść do sprawy ambicjonalnie. Ale nie zapominajmy, że ambicja często (a w tym przypadku na pewno) oznacza więcej pracy i czasu. Łatwiejsza metoda zaplatania z kilku kawałków sznurka Wkładasz końcówkę sznurka w haczyk, a potem przeciągasz przez haczyk przeciwny. Koniec sznurka zawiązujesz w supeł. Odwijasz trochę zapasu sznurka ze szpuli, obcinasz i zawiązujesz drugi koniec na haczyku tak, aby sznurek był jak najbardziej napięty. Aby konstrukcja była wytrzymała, najlepiej zrobić podwójne supły na każdym haczyku. Robisz tak, aż zapleciesz całą kratę. Aby przeplot był stabilniejszy, dobrze jest, żeby struny poziome i pionowe krzyżowały się ze sobą raz od wierzchu, a raz od spodu. PRZYKŁAD! Przeplatam sznurek przez pierwszy od góry haczyk, który znajduje się po lewej stronie. Ciągnę koniec sznurka aż do pierwszego od góry haczyka, który znajduje się po prawej stronie ramy. Zawiązuję sznurek na dwa supły. Wracam do haczyka po lewej, odwijam jeszcze trochę sznurka ze szpuli, aby starczyło na bezproblemowe zawiązanie supłów. Odcinam sznurek, naciągam i zawiązuję podwójny supeł. Powtarzam to przy pozostałych haczykach, aż zaplotę wszystkie sznurki poziome. Potem robię dokładnie to samo z pionowymi, ale przy naciąganiu każdej struny pamiętam, aby pionowy sznurek przekładać przez pierwszy poziomy od spodu, przy następnym skrzyżowaniu od góry, potem znów od spodu i tak do końca. Jeśli pierwszą strunę zaczęłam krzyżować od spodu, to drugą strunę krzyżuję najpierw od góry. Reszta analogicznie. Trudniejsza metoda zaplatania z jednego kawałka sznurka (ewentualnie dwóch) Ja postanowiłam, że sobie trochę utrudnię i do zrobienia swojej kraty na zdjęcia i notatki użyję tylko jednego kawałka sznurka. Jak “zero waste”, to na pełnej, a co! 😉 W takim przypadku początek wygląda podobnie. Przeciągasz sznurek przez pierwszy haczyk, ciągniesz go aż do przeciwnego haczyka. Nie wiążesz supła, tylko ciągniesz sznurek wzdłuż ramy do haczyka niżej. Przeplatasz go przez ten haczyk i już normalnie ciągniesz do przeciwnego haczyka. Powtarzasz to samo tak długo, aż zrobisz wszystkie pionowe lub poziome struny ze sznurka. W czasie zaplatania tą metodą musisz co jakiś czas odwijać spory zapas sznurka i przeciągać go przez wszystkie haczyki. Jeśli chcesz, możesz po przepleceniu sznurka przez ostatni haczyk zrobić podwójny supeł. Później wystarczy naciągnąć uzyskane struny, przeciągając sznurek w przeciwną stronę (do szpuli), obciąć z zapasem i zawiązać supły przy pierwszym haczyku. Później wystarczy powtórzyć wszystkie czynności z pionowo lub poziomo, w zależności od tego, które wcześniej zapleciesz. Pamiętaj, aby w miejscu, w którym struny będą się krzyżować, raz nakładać sznurek na prostopadłą strunę od góry, a raz od dołu, a przy każdej kolejnej strunie zrobić analogicznie, ale w odwrotnej kolejności. Dzięki temu krata będzie bardziej stabilna. Jeżeli wolisz wykonać siatkę z jednego kawałka sznurka, to robisz dokładnie tak samo do momentu, gdy skończysz przeplatać struny w pierwszym kierunku (poziomo lub pionowo). Nie obcinasz sznurka, tylko wbijasz w rogu ramy szpilkę (dość mocno), zahaczasz o nią sznurek i zaczynasz przeplatać struny w przeciwnym kierunku. Jeśli na początek zapleciesz struny pionowe, to ciągniesz sznurek, zakręcając pod kątem 90% (dzięki szpilce) i robisz struny poziome. Tutaj, tak, jak poprzednio, w miejscach, w których sznurek się krzyżuje, przekładasz go raz od spodu, a raz od góry. Po przeciągnięciu sznurka przez ostatni haczyk robisz solidne supły, po czym naprężasz struny, przeciągają sznurek w stronę szpuli. Gdy już wszystko będzie napięte, odcinasz sznurek z zapasem, zawiązujesz supeł, a organizer jest gotowy! Proste DIY, a jaki efekt! I co, masz już swoją starą-nową ramę/organizer na zdjęcia i notatki? Jeśli któryś fragment instrukcji jest dla ciebie niejasny albo masz wątpliwości, to pisz śmiało w komentarzach albo wyślij mi mejla. Na razie wyrabiam się z odpisywaniem na wszystkie. Mam jednak nadzieję, że nie będzie problemów, bo starałam się tłumaczyć jak najprościej i najdokładniej, jak umiem. 😉 Ja wiem, było troszkę pracy. Szczególnie jeśli w ruch poszła trudniejsza metoda zaplatania. Musisz jednak przyznać, że poza aspektem “zero waste” jest jeszcze jeden duży plus, czyli oryginalność! Bez ściemy mogę napisać, że zanim zrobiłam swój organizer na notatki, nie widziałam u nikogo egzemplarza zrobionego z ramy. Tylko metalowe gotowce ze sklepu. No i mam też sporą satysfakcję, że zrobiłam coś kreatywnego! Zaloguj się na swoje konto a Instagramie i przejdź do tworzenia Relacji, klikając w przycisk “+”, a następnie wybierz “Relacja”. Kliknij ikonę “Layout””, a następnie. Wybierz interesujący Cię układ. 4. Kliknij w pierwszą ramkę w układzie, a następnie zrób lub wybierz z galerii zdjęcia (filmy nie są obsługiwane w
03 czerwiec, 2016Wioletta43 Comments64730 Views Podwójna igła, to temat na dziś. O pojedynczych igłach rozpisywałam się już kiedyś, ale w tym poście chciałabym rozwiać wiele wątpliwości dotyczących podwójnych igieł. Pokazać do czego można je wykorzystać, jak nawleka się nici, kiedy taka igła jest zamontowana, kiedy jakiej używać oraz do jakich maszyn się nadaje, a do jakich nie. Do czego służy? Jak zamontować? Czy moja maszyna będzie taką igłą szyć? A co, kiedy przepuszcza ścieg? Czy zygzak od spodu ma tak wyglądać? To najczęściej zadawane pytania w grupach szyciowych. Dzięki współpracy z firmą Grofes, miałam okazję przetestować cały szereg podwójnych igieł firmy Beissel oraz przy tej okazji zrobić obszerny wpis na ich temat. Na końcu wpisu znajdziecie konkurs, w którym do wygrania są aż 3 zestawy ufundowane przez firmę Grofes, a także rabat dla wszystkich czytelników bloga Na Facebooku mogliście zadawać mi pytania odnośnie użycia igieł podwójnych. Mam nadzieję, że na wszystkie udało mi się odpowiedzieć. Zapraszam do lektury wpisu. W których maszynach możemy użyć podwójnej igły? W różnych. W mechanicznych, komputerowych, starych, nowych, tych bardziej wypasionych i niewypasionych wcale. Maszyna jednak musi spełniać pewne kryteria. Po pierwsze maszyna bezwzględnie musi posiadać funkcję zygzaka, to podstawa. Jeżeli Twoja maszyna potrafi szyć zygzakiem, to pierwszy punkt masz odhaczony, ale jeśli masz tylko ścieg stebnowy, to wybij sobie z głowy podwójną igłę. Teraz czas sprawdzić położenie chwytacza. (Więcej informacji o rodzajach chwytaczy, znajdziesz w tym wpisie) Oś chwytacza musi być usytuowana prostopadle do osi maszyny. Położenie równoległe odpada. (Podobno są do nich specjalne igły – nie wiem, nie trafiłam na takie, więc na dzień dzisiejszy się nie wypowiem) Co to oznacza w praktyce? Już pokazuję. Wystarczy, że porównasz swoją maszynę, do tych pokazanych poniżej i określisz, który typ budowy masz u siebie w domu. Jak widać na poniższych zdjęciach, maszyna ma oś usytuowaną zawsze w tę samą stronę, mówimy oczywiście o maszynach domowych, tutaj nie ma co więcej tłumaczyć. Maszyny różnią się jedynie położeniem chwytacza i to właśnie pozostaje do określenia. Aby to sobie najprościej wytłumaczyć, to przyjmijmy, że oś chwytacza, leży dokładnie tak samo, jak tulejka w szpulce do bębenka. To ta, na którą nawijasz nici. Na pierwszym zdjęciu – Helena Łucznik – oś chwytacza jest pionowo w górę. Szpuleczka wkładana od góry, leży płasko, a więc jej tulejka jest skierowana ku górze. Z osią maszyny krzyżuje się pod kątem prostym w płaszczyźnie pionowej. Na drugim zdjęciu – maszyna Ideal – oś chwytacza ułożona jest w tej samej linii, co oś maszyny. Szpuleczka wkładana jest od lewej strony bokiem, a więc jej tulejka skierowana jest dokładnie w tę samą stronę co oś maszyny. W tego typu maszynie, szycie ogólnodostępną podwójną igłą nie będzie możliwe. Nie ważne, że mamy dwa trzpienie, aby założyć dwie szpulki. Jeden może służyć po prostu do nawlekania nici na szpuleczkę od bębenka, aby za każdym razem nie musieć nawlekać maszyny od nowa. Nigdy się tym nie sugerujemy. Są maszyny, które mają możliwość szycia podwójną igłą i mają tylko jeden trzpień. Trzecie zdjęcie przedstawia Łucznika starego typu, jednak szpuleczkę wkładaną ma od przodu, dzięki temu jej tulejka krzyżuje się osią maszyny prostopadle, tylko że w płaszczyźnie poziomej. Przy takim położeniu chwytacza, szycie podwójną igłą również jest możliwe. Jaka igła podwójna do mojej maszyny Nie bez znaczenia będzie maksymalna szerokość ściegu w Twojej maszynie. Jeżeli Twoja maszyna szyje zygzakiem na maksymalną szerokość 5mm, to dobieraj igły, które tej szerokości nie przekraczają. Nie wpychaj do niej igły z szerokością rozstawu 6mm! Jeżeli maszyna potrafi szyć na szerokość 7mm lub 9mm, to logiczne jest, że igła z rozstawem 6mm będzie pasować bez problemu. Jak nawlekamy maszynę, kiedy jest do niej zamontowana igła podwójna lub potrójna. Maszynę nawlekasz normalnie tak, jakbyś nawlekała igłę pojedynczą, jednak pamiętaj o pewnych zasadach. Szpulki nici nakładamy normalnie na uchwyty, które do tego służą. Często jeden jest poziomy, drugi dodatkowo dokładany pionowy. Nawlekamy po jednej nici za jednym razem, prowadząc je przez wszystkie prowadniki, podciągacz i naprężacz. Dlaczego pojedynczo? Unikniemy w ten sposób skręcenia nici względem siebie podczas nawlekania. Na koniec, w miejscu gdzie jest ostatni prowadnik tuż nad igłą wkładamy tylko jedną nić, drugą nić prowadzimy bezpośrednio do igły. Niektóre nowsze maszyny posiadają już dwa prowadniki nad igłą. W takim przypadku każdą nić prowadzimy dedykowanym jej prowadnikiem. Jeżeli mamy igłę potrójną, to trzecia nić (lub druga i trzecia) idzie luzem. Nawlekamy nici w kolejne oczka igieł. Szpuleczkę w bębenku montujemy standardowo bez żadnych zmian. Naprężenie nici górnych nieco zwiększamy do momentu, aż od spodu zacznie się tworzyć niewielki zygzak. Dzięki niemu ścieg będzie elastyczny. Zwiększamy naprężenie stopniowo, przeszywając za każdym razem złożony (!) kawałek materiału. Złożony, ponieważ zazwyczaj tak szyjemy i najlepiej testować naprężenie szyjąc na kawałku podobnym do docelowego. Na poniższym zdjęciu pokazuję jak powinno wyglądać prawidłowe naprężenie, aby ścieg pozostawał elastyczny. Nić górna powinna mieć nieco zwiększone naprężenie, aby miała siłę tworzyć zygzak z nici dolnej, jednak nie może iść całkiem naprężona, czyli tak, aby nie było pętelek od spodu, ponieważ straci elastyczność. Dolnej nici nie regulujesz w ogóle (chyba, że jest wyregulowana nieodpowiednio), powinna poddać się nici górnej. Dolna nić idzie prawidłowo wtedy, kiedy tworzy się niewielki zygzak. Jeżeli nić idzie prosto, nie ma elastyczności. Jeżeli zygzak jest na całą szerokość rozstawu igieł i nie widać pętelek nici górnej, to prawdopodobnie szew będzie mało elastyczny. Co, jeżeli mamy tylko jeden, trzpień na szpulkę, a chcemy ustawić dwie szpulki… …albo mamy dwa trzpienie, a potrzebne są trzy szpulki? A co zrobić, jeżeli mam jedną szpulkę soczystej czerwieni i chcę podłożyć koszulkę przy pomocy podwójnej igły? Skąd wziąć drugą taką szpulkę?? Najlepszym sposobem dla mnie jest nawijanie nici na zwykłe szpuleczki do bębenka. Po pierwsze możemy zdecydować, czy nawinąć całą szpuleczkę, czy tylko trochę, po drugie na takiej szpuleczce całkiem sporo się mieści (nie mniej niż w bębenku przecież), a po trzecie szpuleczki są na tyle niskie, że z powodzeniem nawet 3 sztuki możemy zamontować na jednym trzpieniu (koniecznie pionowym!) i problem mamy rozwiązany. Koniecznie pionowym, ponieważ ułożone jedna za drugą na poziomym, spowodują skręcanie się nici między sobą, tworząc coś w rodzaju liny. Na każdym poziomym trzpieniu możemy zatem umieścić tylko jedną szpulkę. Jaką igłę podwójną wybrać Firma Grofes sprzedaje dwa rodzaje podwójnych igieł firmy Beissel. Szczerze mówiąc, uwielbiam sposób w jaki oznaczone są te igły. Oznaczone są zarówno opakowania jak i same igły. Niemożliwa jest zatem jakakolwiek pomyłka. Uniwersalne – kolor niebieski – jak sama nazwa wskazuje są uniwersalne, ale najczęściej użyjemy ich do wszelkiego rodzaju tkanin. Stretch – kolor czerwony – do dzianin i materiałów z dużą domieszką elastanu. Poza tym, igły dzielimy jeszcze względem szerokości rozstawu i grubości igieł. Im szerszy rozstaw, tym szerzej będą prowadzone równoległe stebnówki, im węższy , tym węziej. Na poniższym zdjęciu widać jak oznaczone są igły przez producenta. Od płaskiej strony kolby wybite mamy informacje o szerokości rozstawu i grubości igły, natomiast kolor mówi nam o rodzaju ostrza. IDEALNIE! Skoro wiesz już, czy Twoja maszyna może szyć za pomocą podwójnej igły i wiesz jak sobie poradzić z nawlekaniem, wiesz po którą igłę sięgnąć, to spójrz, co dzięki niej możesz zrobić. Podkładanie za pomocą podwójnej igły Pierwsza i najbardziej popularna funkcjonalność podwójnej igły, to używanie jej zamiast ściegu drabinkowego. Jeżeli posiadasz renderkę, to pewnie nie korzystasz z tej opcji, albo robisz to bardzo rzadko. Jeżeli posiadasz coverlocka, to czasami o niej pomyślisz, bo trafia Cię na samą myśl przestawiania maszyny z funkcji overlocka na ścieg drabinkowy (ja tak miałam, a co?). Jeżeli posiadasz tylko overlocka, albo nawet i tego nie, to podwójna igła może być w Twoim przypadku wybawieniem i świetnie się sprawdzać. Przykładowo: W dzianinowej bluzce w paski, właśnie w ten sposób podwijałam dół i rękawy. Przyszywanie plis do dekoltów Jak przyszyć plisę do dekoltu (i nie tylko), pokazywałam w tym poście. Po przyszyciu, zawsze można zmienić efekt wizualny robiąc przeszycia. Można to zrobić igłą pojedynczą, ściegiem drabinkowym używając renderki, lub zwyczajnie podwójną igłą, która nadaje się świetnie do takich wykończeń. Szyjąc na różny sposób, z różnym rozstawem igieł i wybierając sobie kolor nici, można uzyskać naprawdę fajne efekty. Ścieg można poprowadzić zarówno po stronie koszulki (pierwszy zdjęcie), jak i po obu stronach, tak koszulki jak i plisy (drugie zdjęcie) W tym wpisie znajdziecie różne wykończenia dekoltów. Obszywanie lamówką z dzianiny Jeżeli chcemy wykończyć podkroje pach lub dekolt nieco inaczej, np. jak w popularnych koszulkach typu bokserka, również możemy posłużyć się podwójną igłą. Pamiętaj jednak, żeby lamówka była zdecydowanie krótsza niż podkrój, w przeciwnym razie krawędź będzie nieładnie falować. Stebnówki podwójne i potrójne, czyli ozdobne przeszycia Marzyłaś kiedyś o dwóch jednakowych przeszyciach na jeansach, koszulach? Możesz zrobić je za pomocą pojedynczej igły posiłkując się prowadnikami i pomocnymi stopkami, prowadząc dokładnie najpierw jeden ścieg, a później kolejny, pilnując odległości. Możesz to jednak sobie ułatwić, prowadząc dwa ściegi za jednym zamachem, używając podwójnej igły lub nawet potrójnej. Przykład użycia – ten plecak, nie był w ten sposób szyty, ale mógł 🙂 Mocowanie gumy Dzięki temu, że podczas szycia podwójną igłą ścieg powstaje elastyczny, możesz wykorzystać tę właściwość do zamocowania gumy. Pierwsze to mocowanie gumy kryte, np. W pasie (leginsy, dresy, piżamy), zakończenia rękawów itp. Drugie, to mocowanie widoczne. Najczęściej przy wykańczaniu bielizny. Mogą to być zarówno letnie, cienkie piżamy jak i majtki, czy bawełniane koszulki. Pikowanie Tak, pikować też można przy jej pomocy. Kto powiedział, że pikówka może być wykonana tylko igłą pojedynczą? Szyjąc przykładowo torbę lub dziecku kamizelkę, można sobie właśnie w taki sposób przygotować materiał. Można użyć nici jednakowych lub różnych, stonowanych lub kontrastowych, igieł o węższym lub szerszym rozstawie i w ten sposób uzyskać odpowiedni efekt. Marszczenie Ciekawe jest również marszczenie przy jej pomocy. Przyznam, że odkryłam to zupełnie przypadkiem. Po prostu ustawiłam za małe naprężenie nici górnej i w rezultacie dolna nić szła praktycznie prosto… postanowiłam wypruć pociągając za spodnią nić, po której materiał przesuwał się jak po sznurku w tę i z powrotem bez żadnych oporów. Szybko to sobie zapamiętałam i wykorzystałam. Poniższa falbana, została przymarszczona w taki właśnie sposób, co ujęte zostało na filmie. Naszywanie pasmanterii i falban Podwójnej igły możemy użyć również do tego, aby naszyć pasmanterię lub falbany. Jeżeli nie przeszkadza nam w tym przypadku lewa strona materiału, to o wiele sprawniej pójdzie nam prowadzenie dwóch ściegów za jednym zamachem. Szlufki Ojej… to też przypadkiem. Skojarzyłam te fakty dopiero jak zobaczyłam jaki szeroki potrafi mieć rozstaw podwójna igła, którą dostałam do testów! Do tej pory używałam takiego myku przy pomocy ściegu drabinkowego, ale podwójna igła jak sama widzisz, spełnia to zadanie koncertowo, zabezpieczając brzegi tkaniny pod szerokim zygzakiem. Szycie rozetek w dwóch kolorach Jeżeli nie wiecie o co chodzi, to koniecznie zajrzyjcie do wpisu na temat stopki do rozetek vel kwiatków. Montując igłę podwójną, możemy uzyskać dodatkowy efekt takiej aplikacji, nawlekając nici w dwóch różnych kolorach. Najlepiej jednak sprawdzał się tutaj zwykły zygzak. Inne ściegi ozdobne… raczej kiepsko. Odniosłam wrażenie, że albo za dużo dobrego, albo po prostu Helenka nie dawała sobie rady i chętnie poznam opinię dziewczyn, które używają takiej stopki i spróbowałyby szyć rozetki podwójną igłą. Osobiście nie jestem zachwycona tak efektem, jak i samą stopką, jednak zdecydowałam, że warto pokazać i tę możliwość, bo może ktoś się zainspiruje i zrobi to lepiej 🙂 Szlaczki, wzorki, ściegi ozdobne Przy pomocy igły podwójnej lub potrójnej możemy uzyskać ciekawe efekty, szyjąc już przy pomocy zwykłej stopki, natomiast wybierając ścieg inny niż prosty. Obojętne, czy to będzie zygzak, czy inny ścieg ozdobny, zakładając nici w tym samych kolorze jak i różne, ścieg wyjdzie nam nieco inny, niż przy pomocy igły pojedynczej. UWAGAAby szyć ściegami ozdobnymi, należy mieć bezwzględnie na uwadze szerokość takiego ściegu! Nie można ustawić sobie ściegu na szerokość 4-7mm, ponieważ koniecznie należy wziąć pod uwagę, że igła podwójna ma swój rozstaw i przez to określoną szerokość. Igła w każdym położeniu musi się zmieścić w otwór płytki ściegowej. Jeżeli nie będziesz się tej zasady trzymać przy wyborze ściegu. Możesz bardzo szybko złamać igłę, a tego na pewno nie chcesz. Jeżeli posiadasz maszynę komputerową i włączysz przycisk/funkcję podwójnej igły, jest szansa (o ile producent to przewidział), że komputer sam zablokuje ściegi niedozwolone i niedozwoloną szerokość ściegu. Z doświadczenia wiem, że producent pozwala szyć maksymalną szerokością 3mm i nie przewidział tutaj igły z rozstawem 6mm, więc apeluję tutaj do Twojego zdrowego rozsądku, logicznego myślenia i zwyczajnej ostrożności przy próbach. Próbuj zawsze szyjąc pierwszy raport wzoru poprzez ręczne kręcenie kołem maszyny – delikatnie! Dzięki temu jeżeli napotkasz jakiś opór od razu zatrzymasz maszynę i nie złamiesz igły, ani nie uszkodzisz maszyny (to byłby dopiero ból). Końcowe wnioski po testowaniu igieł Do dzianin i materiałów elastycznych, używaj igieł do stretchu, do reszty igieł uniwersalnych. Przy bardzo cienkich materiałach i tych lejących, najlepiej może się sprawdzić igła o wąskim rozstawie, im grubszy i stabilniejszy materiał, tym rozstaw może być szerszy bez utraty estetyki ściegu, inaczej może się rolować. Jeżeli dzianina jest zbyt cienka i powstają błędy ściegu w postaci przepuszczonych wiązań, dobrze jest ustabilizować materiał (ja użyłam jednostronnie klejącej dzianiny elastycznej, kupionej pod nazwą szermeza) oraz zmienić nici na cieńsze i śliskie, np. wiskozowe (do haftu maszynowego). Podczas zmiany ściegu z prostego na jakikolwiek inny, zawsze upewnij się co do jego właściwej szerokości oraz wyboru optymalnego rozstawu igieł. Upewnij się ręcznie kręcąc kołem pierwszy raport, a unikniesz złamania igły lub co gorsza, uszkodzenia maszyny. Początek i koniec ściegu mocujemy tak samo jak zawsze, poprzez ryglowanie – szyjąc 2-3 wkłucia do przodu i do tyłu. Nie zauważyłam, aby coś niedobrego działo się podczas używania automatycznego obcinania nici w maszynach komputerowych, ale przyznam się… stracha miałam. Sprawdzałam na trzech modelach maszyn: Janome MC7700, Łucznik Helena oraz Janome DC7000 Zwracaj uwagę jakie montujesz stopki do maszyny podczas szycia podwójną igłą oraz jaki rodzaj ściegu wybierasz przy tym. Do szycia podwójną igłą nadawać się będą stopki z szerokim wycięciem na igłę. Najlepsza będzie stopka uniwersalna (podstawowa), ale korzystałam również z tej z centralnym prowadnikiem oraz do wszywania kordonka. Chcąc użyć stopki z centralnym prowadnikiem upewnij się, że żadna z igieł nie uderzy o element stopki. Szycie po łukach przebiegało bez zarzutu. Szycie pod kątem już nieco inaczej, ponieważ wszystko zależało od kąta. Jeżeli był to kąt prosty, można uznać, że jest Pozostaje jedynie ślad w postaci ukośnej nici co pokazałam na zdjęciu. Jeżeli jest to jednak kąt inny niż prosty, ścieg nie wygląda estetycznie (również na zdjęciu) i ja zrezygnowałabym z takiego użycia igły. Testowałam szycie szlufek na starym Łuczniku, przy użyciu igły o rozstawie 4mm. Szyjąc ściegiem prostym, zdecydowanie zbyt wąsko zbiera brzegi materiału. Przestawiłam więc na delikatny zygzak i szlufki wychodziły super. Wszystko zależy, czy Tobie efekt zygzaka na szlufce będzie się podobać. Bardzo dobrze sprawdza się tutaj stopka z górnym transportem. Może Wy macie coś do dodania? Podzielcie się koniecznie swoim doświadczeniem Teraz, kiedy już napisałam tyle informacji o igłach, nie pozostaje nic innego, tylko zacząć ich używać. Aby Was zmobilizować, firma Grofes postanowiła zorganizować dla czytelników bloga konkurs z nagrodami, do którego udziału gorąco Cię namawiam! Czekam na Wasze propozycje! Poniżej zapoznaj się z regulaminem oraz nagrodami 🙂 Skorzystaj z opcji przewijania, lupki, albo otwarcia w nowej karcie, aby czytanie było bardziej komfortowe. Jeżeli z jakiegoś powodu masz problem z podglądem zasad konkursu, skorzystaj poniższego linku, aby wyświetlić dokument PDF Regulamin konkursu „Zmierz się z podwójną igłą” Zapraszam Was na Fanpage oraz do sklepu online, w którym znajdziecie szeroki wybór igieł, nie tylko podwójnych, a także wiele innych niezbędnych krawieckich akcesoriów. Firma jest przede wszystkim producentem ŚWIETNYCH POLSKICH SZPILEK. Tak… te szpilki ze szklanymi główkami, w okrągłych opakowaniach z charakterystyczną, niebieską przykrywką są produkcji polskiej! Nie czeskiej, jak się powszechnie przyjęło je nazywać 🙂 Czeskie jest jedynie szkło, z którego robione są główki szpilek. Polecam je z czystym sumieniem. Są idealne i występują w różnych długościach! Ciekawostka – szkło produkuje czeska firma Preciosa. Każdy czytelnik bloga może skorzystać z 5% rabatu w sklepie Wystarczy, że podczas zakupów, w polu do tego przeznaczonym wpiszesz KOD RABATOWY – zorzet2016 UWAGA – kod jest aktywny przez 15 dni, licząc od dnia dzisiejszego, nie zwlekaj zatem 🙂 Na zakończenie film uzupełniający wpis Podaj łapkę - udostępnij postJeżeli uważasz ten wpis za wartościowy, miło mi będzie jeżeli udostępnisz go swoim znajomym lub na grupach szyciowych. Myślę, że zawarłam tutaj całkiem sporą dawkę wiedzy, którą warto byłoby podzielić się z innymi 🙂 You might also like
Postaraj się trzymać telefon około 10-20 centymetrów nad linią oczu. W ten sposób Twoja twarz będzie wyglądała smuklej, a selfie będzie o wiele lepsze. Wiele osób uważa również, że ich jeden profil jest bardziej atrakcyjny od drugiego. Postaraj się trochę poeksperymentować – zdjęcie z lewej, z prawej, od przodu.
Seria, w której prezentuję różne pomysły na zdjęcia, zarówno w plenerze jak i w studio. Jeszcze jakiś czas temu internet zalewała fala kreatywnych fotografów tworzących zdjęcia przedstawiające podwójną ekspozycję wykonaną w programie graficznym. To tak jakby 2 zdjęcia były nałożone na siebie, jednocześnie pozostając w połowie przeźroczyste (obniżone krycie w Phostoshopie). W większości przypadków takie zdjęcia tworzone są właśnie w Photoshopie lub innym programie graficznym. Autor takich zdjęć po prostu połączył 2 fotografie w całość i tak właśnie powstawał efekt podwójnej ekspozycji. Jeszcze do niedawna miałem stworzyć wpis przedstawiający ten temat. Planowałem napisać jak w kilku krokach uzyskać wielokrotną ekspozycję w Photoshopie. Zdecydowałem się podejść do tematu bardziej kreatywnie i uzyskać wspomniany efekt bez pomocy programu do obróbki. W porządku, ale jak otrzymać takie zdjęcie wciskając tylko raz spust migawki? Wydaje się to niemożliwe, a jednak! Jak zrobić zdjęcie z wielokrotną ekspozycją? Przede wszystkim zdjęcia muszą być wykonywane w ciemnym pomieszczeniu lub w nocy. Powód jest prosty. Do wykonania takiego zdjęcia wykorzystamy czas na poziomie 10, 20 a nawet 30 sekund. Jeżeli w miejscu, w którym będziemy wykonywać zdjęcia będzie chociaż odrobinę światła to aparat prawdopodobnie zarejestruje to na zdjęciu. Ważne jest to aby wówczas gdy aparat będzie rejestrował obraz nie używać absolutnie żadnego światła. W porządku, zatem pierwszym krokiem jest ustawienie długiego czasu naświetlania. Kolejnym jest dobór pozostałych parametrów. W moim przykładzie obiektyw ustawiłem na f/4 a ISO na 100. Do wykonania zdjęcia będzie potrzebne jeszcze 2 rzeczy. Przede wszystkim przyda się statyw, na którym postawimy aparat. Drugą niezbędną rzeczą jest lampa błyskowa systemowa. Teraz postaw osobę w miarę blisko jakiegoś tła (w moim przypadku były to tuje). Następnie, ustaw ostrość i wyzwól migawkę. W tym czasie trzymając lampę w ręce błyśnij (przyciskiem test lub pilot w trybie Manualnym) pod kątem 45* na osobę, którą fotografujesz. W tym momencie mamy wykonaną pierwszą ekspozycję. Teraz osoba fotografowana może opuścić tło. W tym momencie wykonaj drugi błysk, ustawiając tak lampę aby oświetliła tło, na którym stał(a) model (modelka). To właśnie będzie druga ekspozycja. Po upływie czasu, na który ustawiliśmy czas naświetlania, aparat skończy rejestrację obrazu. Na ekranie aparatu powinniśmy ujrzeć zdjęcie, które będzie właśnie efektem podwójnej ekspozycji. Moje zdjęcie jest autoportretem więc sam nie mogłem na siebie błysnąć lampą. Ominąłem to w ten sposób, że do lampy podpiąłem wyzwalacz radiowy. Drugi trzymałem w ręce i wtedy kiedy chciałem wyzwolić lampę wciskałem przycisk TEST. W pigułce 1. Zdjęcie rób w ciemnym pomieszczeniu lub w nocy. 2. Aparat postaw na statywie 3. Ustaw długi czas naświetlania (10, 20 lub nawet 30s). 4. Ustaw osobę fotografowaną w niedużej odległości od tła. 5. Wyzwól migawkę. 6. Błyśnij lampą na modelkę (modela). 7. Poproś tę osobę o zejście z kadru i błyśnij lampą na tło. 8. Aparat zakończy naświetlanie. Efektem będzie podwójna ekspozycja. SETUP: EFEKT: PODSUMOWANIE Efekt, który początkowo chciałem stworzyć w Photoshopie uzyskałem bezpośrednio podczas wykonywania zdjęcia. Czasami wystarczy trochę pogłówkować i nie iść na łatwiznę. Jak widać takie podejście mocno procentuje. Temat wielokrotnej ekspozycji można ugryźć jeszcze na kilka innych sposobów. Wszystko zależy od kreatywności fotografa. Takie eksperymenty, które zwieńczone są świetnymi rezultatami powodują niepohamowaną chęć do dalszych działań i obmyślania coraz to nowych pomysłów na zdjęcia. Nie zapomnijcie o aktywności pod spodem, dzięki której na blogu będą pojawiać się kolejne wpisy 😉 INNE POMYSŁY NA ZDJĘCIA: TUTAJ
.
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/553
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/23
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/227
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/677
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/680
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/958
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/974
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/912
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/431
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/905
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/747
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/938
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/979
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/218
  • 2yakqfh8ln.pages.dev/524
  • jak zrobić podwójne zdjęcie