Insulinę włączamy w sytuacji, gdy poziom glukozy na czczo przekracza 95 mg/dl lub w 2 godziny po posiłku 120mg/dl. Dla prawidłowego przebiegu ciąży należy uzyskać wartości glikemii na czczo w granicach 60-90 mg/dl, przed posiłkami 60-105 mg/dl, w 1 godzinę po posiłku

Czy cukrzyca ciążowa a cukrzyca w ciąży czymś się różnią? Zarówno cukrzyca ciążowa, jak i cukrzyca w ciąży definiują stan hiperglikemii w ciąży. Jest to sytuacja, w której glukoza (mówiąc potocznie: cukier) przekracza określone normy w pomiarach wykonywanych na czczo, po posiłku lub przy tzw. przygodnym pomiarze glikemii. Natomiast zgodnie z aktualnymi klasyfikacjami zaburzeń tolerancji węglowodanów według FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics) przyjmujemy podział na cukrzycę przedciążową (PGDM, pregestational diabetes mellitus) – nazywaną potocznie cukrzycą w ciąży. Ta ma miejsce, gdy kobieta, zachodząc w ciążę, ma już rozpoznaną cukrzycę, lub jeśli cukrzycę wykryje się w pierwszym trymestrze ciąży. Natomiast cukrzycę rozpoznaną po raz pierwszy w II lub III trymestrze – najczęściej między 24 a 28 tygodniem ciąży nazywamy cukrzycą ciężarną/ciążową (GDM, gestational diabetes mellitus). Czym jest i jakie są przyczyny cukrzycy ciążowej? Cukrzyca ciążowa to stan, w którym na skutek niedoboru insuliny dochodzi do hiperglikemii. Przewlekła i niekontrolowana hiperglikemia prowadzi do zaburzeń w metabolizmie białek, tłuszczów i gospodarki wodno-elektrolitowej. Zaburzenia te mogą prowadzić do uszkodzenia różnych narządów i układów, a w szczególności naczyń krwionośnych, mięśnia sercowego, nerek, nerwów i narządu wzroku. Każde wahania cukru w ciąży mogą być niebezpieczne zarówno dla matki, jak i dla rozwijającego się dziecka. Cukrzyca ciążowa może pojawić się nawet podczas prawidłowej ciąży w wyniku zmian hormonalnych zachodzących w organizmie kobiety. Wydzielanie przez łożysko hormonów cukrzycowych, takich jak hormon wzrostu, hormon uwalniający kortykotropinę, laktogen łożyska i progesteron, prowadzi do zwiększenia insulinooporności. Problemy z pokonaniem insulinooporności w ciąży prowadzą do pojawienia się cukrzycy ciążowej. Zatem każda kobieta w ciąży może być narażona na problemy z gospodarką węglowodanową. Natomiast czynnikami szczególnego ryzyka pojawienia się cukrzycy ciążowej są: • ciąża po 35 • w wywiadzie porody dzieci o dużej masie ciała (> 4000g) • urodzenie noworodka z wadą rozwojową • zgony wewnątrzmaciczne w wywiadzie • nadciśnienie tętnicze • nadwaga/otyłość • rodzinny wywiad w kierunku cukrzycy typu 2 • zespół policystycznych jajników (PCOS) • cukrzyca ciążowa w poprzednich ciążach • palenie zagrożenia niesie ze sobą cukrzyca – dla mamy i dziecka?Cukrzyca w ciąży w zależności od stopnia wyrównania glikemii może prowadzić do obecności wielu poważnych powikłań powstania wad wrodzonych, czy obumarcia płodu. Rozpoznanie zaburzenia gospodarki węglowodanowej ma miejsce najczęściej w drugiej połowie ciąży, zatem głównym zaburzeniem jest wtedy nadmierna masa płodu, przekraczająca 90 centyl dla danego wieku ciążowego. Wysoka masa urodzeniowa dziecka może prowadzić do dystocji barkowej i urazów okołoporodowych. Noworodki z nadmierną masą urodzeniową są predysponowane do wystąpienia zaburzeń metabolicznych, w tym najczęściej hipoglikemii we wczesnym okresie po przyjściu na świat, a także są w grupie ryzyka rozwoju otyłości, cukrzycy typu II i chorób układu krążenia. W zdecydowanej większości przypadków po porodzie glikemia u kobiet ulega normalizacji, zatem cukrzyca ciążowa jest stanem, który głównie utrzymuje się w ciąży. Natomiast kobiety, które przechodziły cukrzycę w okresie ciąży, pozostają w grupie ryzyka zaburzeń glikemii w kolejnej ciąży, a także są predysponowane do zachorowania w dalszym życiu na cukrzycę typu 2. Wychodząc ze szpitala, powinny być uświadomione, jak ważne jest dbanie o prawidłową masę ciała, a także dietę i aktywność fizyczną, by uchronić się przed zaburzeniami glikemii w przyszłości. Na jakie objawy i kiedy zwrócić uwagę? Jakie badania wykonać przy podejrzeniu cukrzycy w ciąży? Objawy hiperglikemii w ciąży: • napady głodu; • częstomocz (nawet >3 litry moczu na dobę); • cukier w moczu w badaniach kontrolnych; • wzmożone pragnienie, suchość w ustach; • zawroty głowy, nudności, omdlenia, osłabienie; • chudnięcie lub nadmierne przybieranie na wadze. Aktualnie WHO do rozpoznania GDM wdrożyła doustny test obciążenia glukozą, w trakcie którego oznacza się stężenie glukozy po uprzednim wypiciu porcji 75g glukozy rozpuszczonej w wodzie. Test ten wykonuje się między 24 a 28 tygodniem ciąży. Jednak, jeśli pojawią się wyżej wymienione objawy, warto wykonać kontrolnie badanie moczu, a także sprawdzić poziom glukozy na czczo. Jeśli wynik okaże się nieprawidłowy, warto skontaktować się z lekarzem prowadzącym i wykonać badanie 75g OGTT wcześniej. Algorytm wykrywania cukrzycy ciążowej: Pierwsza wizyta u ginekologa podczas ciąży – wstępne oznaczenie glukozy na czczo: jeśli wynik prawidłowy, czyli 125mg/dl – należy pilnie powtórzyć oznaczenie glikemii na czczo - jeśli w badaniu wyjdzie wynik nieprawidłowy należy skierować pacjentkę do ośrodka leczącego cukrzycę wikłającą ciążę. Kryteria rozpoznawania cukrzycy ciążowej na podstawie wyników 75g OGTT wg IADPSG 2010 i WHO 2013: Cukrzyca w ciąży – gdy spełnione są ogólne warunki rozpoznania cukrzycy: na czczo: 92-125 mg/dl po 60min > lub = 180 mg/dl po 120min > lub = 153-199 mg/dl Cukrzyca ciążowa – gdy spełnione jest przynajmniej jedno z powyższych kryteriów. Jak z nią walczyć? Czy istnieje odpowiednia dieta, która w tym pomoże? Pierwszym krokiem jest modyfikacja diety oraz, o ile pozwala na to zdrowie kobiety, wdrożenie umiarkowanej aktywności fizycznej. Kobieta powinna zostać jednocześnie poinstruowana, w jaki sposób wykonywać samodzielnie badanie glukozy, ponieważ samokontrola glikemii jest zalecana jako podstawowy sposób kontroli metabolicznej. Za docelowe uznaje się następujące wartości glikemii w samokontroli: o na czczo: 70-90mg/dl (3,9-5,0 mmol/l) o maksymalna glikemia w 1 godzinie po rozpoczęciu posiłku: 70-90mg/dl (3,9-5,0 mmol/l) Usłyszenie diagnozy cukrzycy ciążowej jest dla mam z reguły bardzo stresujące i natychmiast budzi obawy przed konsekwencjami, jakie mogą spowodować wahania glikemii. Przyszłe mamy starają się zareagować w sposób natychmiastowy i modyfikują swoją dietę zgodnie z zaleceniami przekazanymi w gabinecie lekarskim czy odnalezionymi w internecie. Na bazie wieloletniego doświadczenia pracy, sugerowałabym konsultację z dietetykiem, by przeanalizował on, jak wyglądał dotychczasowy sposób żywienia i jakie modyfikacje należy wprowadzić, by dieta wpłynęła na uregulowanie glikemii. Zdarza się, że kobiety pod wpływem paniki zbyt drastycznie podchodzą do kwestii zmian w swojej diecie i zaczynają niemalże ograniczać węglowodany, tym samym prowadzą do obniżenia energetyczności diety, a także zubożenia jej w składniki odżywcze. Taka sytuacja bywa równie niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do niedożywienia, osłabienia, zahamowania wzrostu płodu i kolejnych powikłań. Dieta w cukrzycy ciężarnej powinna ograniczać węglowodany do ok 40%, ale ich źródłem powinny być węglowodany złożone, które dostarczają także błonnika, który ułatwia regulowanie glikemii. Białko może stanowić ok 20%, przy czym białko pochodzenia zwierzęcego powinno być zrównoważone z białkiem roślinnym. Tłuszcze natomiast powinny stanowić do 40%, przy czym bazować należy na tłuszczach pochodzenia roślinnego. Nasycone kwasy tłuszczowe (NKT), czyli tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, ograniczyć należy do mniej niż 10% energii z diety. Ważną kwestią jest odpowiednia kaloryczność, by zachować prawidłowy przyrost masy ciała kobiety, a także rozwijającego się dziecka. Zaleca się dietę o niskim indeksie glikemicznym, natomiast należy dodać, że odpowiedź glikemiczna może się różnić w stosunku do tego samego produktu u innych kobiet. Potwierdzeniem tego co można zjeść i w jakich ilościach, powinien być przede wszystkim pomiar glukozy godzinę od rozpoczęcia posiłku. Czego powinna unikać przyszła mama, jeśli ma stwierdzoną cukrzycę? Co spożywać? Z pewnością należy zrezygnować całkowicie z żywności wysokoprzetwożonej oraz wszelkich słodyczy, słodkich wypieków cukierniczych oraz słodkich napojów, w tym soków. Niewłaściwe są także słone przekąski typu herbatniki, paluszki, chipsy i inne podobne produkty. Ponadto należy wyeliminować z diety posiłki mączne jak: pszenne makarony, pierogi, kluski, naleśniki na bazie mąki pszennej, białe pieczywo typu bułeczki wrocławskie czy kajzerki. Glukozę będą znacząco podnosiły produkty, które w składzie, zaraz na pierwszym lub drugim miejscu, mają dodawany cukier, są to serki homogenizowane czy jogurty smakowe, napoje roślinne np. waniliowe i inne. Problematyczne mogą okazać się także niektóre szynki, ponieważ także mogą mieć dodawane cukry. Generalnie istotne jest sprawdzanie składu produktów, by ograniczać, a nawet eliminować z diety żywność z wysoką zawartością cukrów dodanych. Prawidłowo skomponowane posiłki dla kobiet z cukrzycą ciężarną powinny bazować na żywności nieprzetworzonej, najlepiej przygotowanej samodzielnie, dzięki temu mamy pełną kontrolę nad składem. Na talerzu powinny znaleźć się jednocześnie źródła białka, tłuszczów i węglowodanów. Szczególnie jeśli mowa o węglowodanach, nie powinno się ich jeść samodzielnie np. jeśli owsianka – to z dodatkiem orzechów lub nasion i jogurtu naturalnego, jeśli owoce – to najlepiej z orzechami lub zjedzone do posiłku. W diecie mogą zostać napoje fermentowane (naturalne) jak kefir czy jogurt. Mile widziane są kiszonki, które obniżają glikemię. Chude mięso, półtłusty nabiał, jaja, warzywa strączkowe, oleje roślinne, orzechy, nasiona i pestki, kasze głównie gruboziarniste jak kasza gryczana, pęczak, jęczmienna, a także duże ilości warzyw. Mogą być też owoce, ale należy uważać na owoce, które zawierają duże ilości cukru, jak dojrzały banan, winogrona czy mango. Wyznacznikiem tego, czy kobieta może jeść dane produkty, jest jej indywidualna tolerancja, a także ilość danego składnika. Na koniec, istotną kwestią jest regularność spożywanych posiłków, czyli pilnowanie wyznaczonych godzin i niepodjadanie pomiędzy nimi. Warto także zwrócić uwagę na ostatni posiłek przed snem, by nie dopuścić do spadku cukru w nocy. Podobnie śniadanie – powinno być zjedzone zaraz po obudzeniu się, a nawet mogą być takie sytuacje, że należy wstać wcześniej, by także nie dopuścić do hipoglikemii. Piśmiennictwo: Wender-Ożegowska E., Bomba-Opoń D. i wsp. Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników postępowania u kobiet z cukrzycą. Ginekologia i Perinatologia 2017, tom 2, nr 5, 215-229. Mijatovic-Vukas J., Capling L. et al. Associations of Diet and Physical Activity with Risk for Gastational Diabetes Mellitus: A Systematic Review and Meta-Analysis. Nutrients 2018, 10, 698 Rembieska-Jarosińska E., Kowalska M. Cukrzyca ciążowa – epidemiologia i możliwości kontroli czynników ryzyka. Hygeia Public Health 2019, 54(1):1-5 Danielewicz H., Myszczyszyn G. et al. Diet in pregnancy – more than food. Eur J Pediatr (2017) 176:1573-1579 Ewa Otto-Buczkowska Zaburzenia metabolizmu glukozy w czasie ciąży – mechanizmy, diagnostyka i leczenie, co nowego? Forum Medycyny Rodzinnej 2017, tom 11, nr 3, 101-106.

Niekontrolowana cukrzyca ciążowa może prowadzić do różnego rodzaju powikłań zarówno dla dziecka, jak i dla Ciebie. Duża część z nich związana jest z postępowaniem okołoporodowym. Wszystko zależy jednak od tego, czy Twoja glikemia w ciąży, zwłaszcza w jej drugiej połowie, była dobrze wyrównana. Sprawdź, co warto wiedzieć o porodzie przy cukrzycy ciążowej, a także jak dbać o siebie i o noworodka w pierwszych dniach i miesiącach jego życia. Jakie powikłania okołoporodowe może powodować niewyrównana glikemia przy cukrzycy ciążowej i jaki może mieć wpływ na poród? Zwłaszcza w drugiej połowie ciąży najczęściej występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej i towarzyszące temu często zaburzenia gospodarki lipidowej. Glukoza przechodzi przez łożysko do płodu czego następstwem jest przede wszystkim nadmierne wzrastanie dziecka oraz szereg zaburzeń metabolicznych. Gdy masa urodzeniowa dziecka przekracza 90. centyl masy ciała dla odpowiedniego wieku płodowego, rasy i płci, mamy do czynienia z makrosomią. Wyodrębnia się trzy stopnie makrosomii: pierwszy, gdy masa urodzeniowa jest większa niż 4000 g, drugi, gdy masa urodzeniowa przekracza 4500 g, trzeci, gdy masa urodzeniowa jest większa niż 5000 g. Jaki wpływ na poród ma makrosomia? Przede wszystkim może przyczyniać się do przedłużającego się porodu, cesarskiego cięcia oraz urazów, w tym do dystocji barkowej, a w skrajnych przypadkach także do niedotlenienia płodu i nieprawidłowego rozwoju neurologicznego. Między innymi dlatego tak ważne jest dbanie o utrzymywanie poziomu glukozy w normie – wyregulowana glikemia nie powinna przyczynić się do powstania niebezpiecznych powikłań okołoporodowych. Innym, charakterystycznym powikłaniem matczynej hiperglikemii jest tzw. fetopatia cukrzycowa, czyli zespół zaburzeń noworodkowych powstałych na skutek hiperinsulinemii płodowej w drugiej połowie ciąży. Do powikłań tych należą: nadmierna masa urodzeniowa, przerost narządów (organomegalia), przerost tkanek, w których metabolizm glukozy jest uzależniony od insuliny, nadmierne otłuszczenie, hipoglikemia, hiperbilirubinemia, zaburzenia elektrolitowe, niedojrzałość płuc w stosunku do wieku ciążowego. Stale utrzymująca się nadmierna podaż glukozy z krwi matki przez łożysko do płodu i jej zatrzymanie po porodzie, może też w efekcie skutkować niedocukrzeniem płodu w okresie okołoporodowym, które może być niebezpieczne dla nie w pełni dojrzałych komórek nerwowych noworodka. Właśnie dlatego po porodzie noworodki urodzone przez mamy z cukrzycą ciążową powinny mieć zbadaną glikemię już w pierwszych godzinach po przyjściu na świat. Warto wiedzieć! Jak powstaje niedocukrzenie organizmu dziecka? W trakcie ciąży powikłanej cukrzycą ciążową, gdy glikemia jest niewyrównana, dziecko otrzymuje od matki za dużo glukozy. Wówczas naturalną reakcją organizmu dziecka jest zwiększona produkcja insuliny przez komórki β trzustki dziecka. Insulina odpowiada za regulowanie poziomu cukru we krwi, w związku z czym jej nadmiar po porodzie, kiedy dziecko nie otrzymuje już glukozy od matki, może powodować niedocukrzenie. Jakie konsekwencje dla mam może nieść nieprawidłowo leczona cukrzyca ciążowa? Jest to przede wszystkim większe prawdopodobieństwo: porodów zabiegowych, cesarskich cięć, porodów indukowanych, urazów okołoporodowych, np. uszkodzeń dróg rodnych i krocza, zwiększonej okołoporodowej utraty krwi, nadciśnienia indukowanego ciążą oraz stanu przedrzucawkowego. Pamiętaj! Wykrycie cukrzycy ciążowej nie jest równoznaczne z wystąpieniem powikłań ani u Ciebie, ani u dziecka. Przyszłe mamy z cukrzycą ciążową mogą urodzić całkowicie zdrowe dzieci. Warunkiem jest prawidłowa kontrola glikemii. Można to osiągnąć przede wszystkim odpowiednią dietą, uzupełnioną aktywnością fizyczną, odpoczynkiem i odpowiednią ilością snu. W trakcie ciąży powikłanej cukrzycą konieczne jest kontrolowanie poziomu cukru kilka razy dziennie. Można to robić szybko i wygodnie np. dzięki systemowi FreeStyle Libre. Jak postępować z dzieckiem po porodzie przy cukrzycy ciążowej? Jeśli masz cukrzycę ciążową, przygotuj się na to, że bezpośrednio po porodzie dziecko będzie musiało mieć zmierzoną glikemię (o czym wspominamy przy okazji niedocukrzenia organizmu noworodka). Jeśli glukoza będzie za niska, konieczne będzie dożylne podanie glukozy, ponieważ w pierwszych godzinach po porodzie ilość Twojego pokarmu może być znikoma. Jeśli okaże się, że dziecko będzie miało tendencje do niskich cukrów, które mogą powodować zaburzenia adaptacyjne, noworodek może być przekazany na oddział noworodkowy, aby tam został poddanym ściślejszej obserwacji. Ponadto, dzieci matek z cukrzycą ciążową mają większą skłonność do żółtaczek noworodkowych. Zwykle żółtaczka noworodkowa mija po kilku dniach, jednak gdy jest zbyt wysoka, dziecko musi zostać na oddziale. Zdarza się, że wykonuje się tzw. fototerapię, która przyczynia się do szybszego znikania żółtaczki. Ważne! Ponieważ cukrzyca ciążowa zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu drugiego oraz otyłości u dziecka w późniejszym czasie, już od pierwszych miesięcy życia musisz dbać o to, by dziecko nie było przekarmiane, a także kontrolować przyrost jego masy ciała. O co powinna zadbać po porodzie mama z cukrzycą ciążową? Po 6 tygodniach od porodu powinnaś wykonać powtórne badanie obciążenia glukozą, czyli test OGTT. Dzięki temu badaniu możliwa będzie ocena, czy cukrzyca ciążowa była faktycznie stanem przejściowym. Poza tym po przebytej cukrzycy ciążowej zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy typu 2 po kilku latach po porodzie. W związku z tym należy kontrolować poziom cukru co najmniej raz w roku na czczo (ewentualnie powtarzać test OGTT). Musisz też zdrowo się odżywiać, regularnie uprawiać aktywność fizyczną, wysypiać się i dążyć do utrzymania prawidłowej masy ciała. Bibliografia Źródła z przypisów: Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego postępowania u kobiet z cukrzycą, [w:] Ginekol Pol., Nr 6, 82, 2011, s. 474-479. Wender-Ożegowska E., Olejniczak D., Cukrzyca ciążowa. Definicja, diagnostyka, postępowanie i edukacja, Wyd. 6, 2019, s. 19. Helwich E., Makrosomia – noworodek zbyt duży do wieku płodowego, Medycyna Praktyczna, dostęp: [ Katra B., Cukrzyca ciążowa, Dostęp: [ Pozostałe źródła: Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2017 – Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, [w:] Diabetologia Praktyczna 2017 tom 3, suplement A, Dostęp: [ Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2020 – Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, [w:] Diabetologia Praktyczna, tom 6, nr 1, 2020, Dostęp: [ Sieradzki J., Czy zmiana stylu życia ma jeszcze znaczenie?, [w:] Diabetologia – postępy 2013/2014. Med. Prakt., 2014. Dostęp: [ Grzelak T., Janicka E., Kramkowska M., Walczak M., Czyżewska K., Cukrzyca ciążowa – skutki niewyrównania i podstawy regulacji glikemii, [w:] Nowiny Lekarskie 2013, 82, 8, 163–169, dostęp: [ ADC-29683

Opublikowano Maj 30, 2010 o 08:04. wesolabeti - wg. norm w moim mieście cukier po posiłku powinien być w granicach 90-130, najlepiej koło 100-110. 70 to zdecydowanie za nisko, powinnaś wtedy od razu coś zjeść, można sobie nawet pozwolić na coś zakazanego (ciasteczko, wafelek, słodki owoc). Cukrzyca ciążowa, zwana też cukrzycą ciężarnych, jest to - zgodnie z definicją - każde zaburzenie gospodarki węglowodanowej wykryte po raz pierwszy w czasie ciąży. Cukrzyca ciążowa występuje u około 3 do 6% wszystkich ciężarnych kobiet. U 30% kobiet powtarza się w kolejnej ciąży. Zwykle rozpoczyna się w piątym lub szóstym miesiącu ciąży (24-28 tydzień) i zazwyczaj znika wkrótce po porodzie, ale u 30-45% kobiet może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem zachorowania po ok. 15 latach na cukrzycę typu II. spis treści 1. Co to jest cukrzyca ciążowa 2. Przyczyny i czynniki ryzyka Czynniki zmniejszające ryzyko zachorowania 3. Wpływ na ciążę 4. Wpływ cukrzycy ciążowej na poród 5. Diagnostyka 6. Leczenie cukrzycy ciążowej Diety przy cukrzycy ciążowej Stosowanie insuliny rozwiń 1. Co to jest cukrzyca ciążowa Podczas procesu trawienia, układ pokarmowy rozkłada wszystkie spożywane cukry, czyli węglowodany, takie jak skrobia czy sacharoza na glukozę – cukier prosty. Glukoza zostaje następnie wchłaniana ze światła przewodu pokarmowego do krwi. Zobacz film: "Cukrzyca ciążowa" Tam insulina, hormon produkowany przez trzustkę, odnajduje cząsteczki glukozy i “wpycha” je do komórek, aby mogły być użyte jako źródło energii. Jeżeli organizm produkuje za mało insuliny lub komórki nie reagują na nią we właściwy sposób, we krwi utrzymuje się zbyt wysoki poziom tego cukru. Glukoza nie jest wtedy wykorzystywana przez komórki i zamieniana w energię. W rozwoju cukrzycy ciążowej kluczowe są zmiany hormonalne zachodzące w organizmie. Podczas ciąży komórki stają się bardziej oporne na insulinę (hormon) – nie tak łatwo “wpuszczają” glukozę do środka, w związku z czym zwiększa się zapotrzebowanie na ten hormon. Dla większości kobiet nie stanowi to problemu – trzustka po prostu zwiększa produkcję insuliny. Zdarza się natomiast, że trzustka nie nadąża z wydzielaniem większej ilości insuliny i dochodzi do utrzymywania się podwyższonego stężenia glukozy we krwi i rozwija się cukrzyca ciążowa. U większości kobiet po porodzie cukrzyca ciężarnych ustępuje samoistnie i poziom glukozy wraca do wartości prawidłowych. Krzywa cukrowa, czyli doustny test obciążenia glukozą, powinna być wykonana w każdym przypadku, kiedy poziom glukozy na czczo jest pomiędzy 100–125 mg%, zwłaszcza gdy istnieją inne czynniki ryzyka rozwoju cukrzycy: nadwaga lub otyłość, cukrzyca występująca w rodzinie, mała aktywność fizyczna, u osób z już rozpoznanym stanem przedcukrzycowym, u kobiet z przebytą cukrzycą ciążową. Wynik prawidłowy: na czczo poniżej 100, 2 godziny po posiłku poniżej 140 mg%. Stan przedcukrzycowy: poziom glukozy na czczo 100–125, 2 godziny po posiłku 140–199 mg%. Cukrzyca: poziom na czczo powyżej 125 mg%, 2 godziny po posiłku lub w dowolnym momencie doby równy/powyżej 200 mg%. 2. Przyczyny i czynniki ryzyka Badacze nie są zgodni, dlaczego właściwie u części kobiet w ciąży dochodzi do rozwoju cukrzycy. Aby zrozumieć podłoże cukrzycy ciążowej, należy wnikliwie przyjrzeć się procesowi przemiany cząsteczki glukozy w organizmie. W cukrzycy ciążowej, organizm kobiety wytwarza odpowiednią ilość insuliny, jednak działanie insuliny jest częściowo blokowane przez inne hormony, których ilość znacznie wzrasta w okresie ciąży (należą do nich np. progesteron, prolaktyna, estrogeny, kortyzol). Dochodzi do rozwoju insulinooporności, czyli zmniejszenia wrażliwości komórek na działanie insuliny. Komórki trzustki produkują coraz większą ilość insuliny, aby utrzymać prawidłowy poziom glukozy we krwi, mimo niekorzystnych warunków. W efekcie, zazwyczaj około 24-28 tygodnia ciąży, dochodzi do ich przeciążenia i utraty kontroli nad gospodarką węglowodanową. Rozwija się cukrzyca ciążowa. Ponieważ łożysko rośnie, produkowana jest coraz większa ilość hormonów, co tym samym zwiększa oporność na insulinę. Poziom cukru we krwi podnosi się powyżej obowiązujących norm. Stan taki nazywamy hiperglikemią. Przyczyny cukrzycy ciążowej są więc złożone i nie do końca wyjaśnione. Pewne jest, że w organizmie ciężarnej dochodzi do wielu zmian czynnościowych, przystosowawczych, które u niektórych kobiet mogą doprowadzać do występowania podwyższonego poziomu cukru (glukozy) we krwi. Cukrzyca ciążowa może wystąpić u każdej ciężarnej kobiety, jednak istnieją pewne czynniki ryzyka, które zwiększają zagrożenie rozwojem cukrzycy ciężarnych. Czynniki te obejmują: wiek powyżej 35 roku życia, wielorództwo, wystąpienie w przeszłości porodu przedwczesnego z niewiadomej przyczyny, urodzenie dziecka z wadą wrodzoną, urodzenie uprzednio dziecka o masie >4 kg, otyłość, cukrzyca typu II lub cukrzyca ciężarnych w rodzinie, cukrzyca ciążowa w poprzedniej ciąży, nadciśnienie tętnicze. Czynniki zmniejszające ryzyko zachorowania Część lekarzy jest zdania, że wśród pewnej grupy ciężarnych można zrezygnować z przeprowadzania diagnostyki w kierunki cukrzycy ciążowej. Aby znaleźć się w tej grupie, należy spełniać wszystkie poniższe warunki: być w wieku poniżej 25 lat, mieć prawidłową masę ciała, nie należeć do żadnej rasowej i etnicznej grupy z dużym ryzykiem wystąpienia cukrzycy (pochodzenie hiszpańskie, afrykańskie, rdzenne amerykańskie i południowoamerykańskie, południowo lub wschodnioazjatyckie, wyspy Pacyfiku, potomkowie rdzennej ludności australijskiej), nie posiadać w rodzinie bliskich krewnych z cukrzycą, nie mieć nigdy wcześniej stwierdzonego zbyt wysokiego poziomu cukru we krwi, nie mieć stwierdzonych komplikacji typowych dla cukrzycy ciążowej w poprzednich ciążach i dziecka z masą urodzeniową powyżej 4-4,5 kilogramów. 3. Wpływ na ciążę Niekontrolowana cukrzyca w ciąży, niezależnie od tego, czy pojawiła się dopiero po zajściu w ciążę, czy była obecna już wcześniej, zwiększa ryzyko poronienia. Dzieci otrzymujące zbyt duże ilości glukozy z organizmu matki, jak dzieje się w przypadku cukrzycy ciążowej, jak również otyłości, mogą cierpieć na makrosomię, czyli hipertrofię wewnątrzmaciczną. To zaburzenie polega na tym, że dziecko rośnie w łonie matki zbyt duże, mieści się powyżej 90. percentyla na odpowiedniej siatce centylowej. Dzieci ważące powyżej 4-4,5 kg to także jedno z kryteriów makrosomii. Dzieci mające tę wadę cechuje charakterystyczny wygląd – często tułów jest nieproporcjonalnie duży w stosunku do głowy, skóra jest zaczerwieniona, występuje także owłosienie w małżowinach usznych. Poród drogami natury nie jest wskazany, jeśli u dziecka wystąpi makrosomia, efekt cukrzycy ciążowej. Niestety, oprócz urazów, dziecko z makrosomią narażone jest także na pojawienie się encefalopatii, czyli uszkodzenia mózgu. Encefalopatia prowadzi do upośledzenia umysłowego lub do śmierci dziecka. Oprócz tego, dziecko narażone jest na poważną hipoglikemię (niedocukrzenie, które może doprowadzić do śpiączki cukrzycowej), policytemię (nadkrwistość, czyli zbyt wysoki poziom krwinek czerwonych) i hiperbillirubinemię (zbyt wysoki poziom bilirubiny we krwi). Makrosomia zwiększa też ryzyko innych chorób w późniejszym życiu dziecka. Są to problemy związane z nadwagą i otyłością, zespołem metabolicznym, nadciśnieniem, tolerancją glukozy, insulinoodpornością. Cukrzyca ciążowa zwiększa u dziecka ryzyko pojawienia się także wad rozwojowych, takich jak: wady serca, wady nerek, wady układu nerwowego, wady przewodu pokarmowego, wady budowy kończyn. Niekontrolowana lub niewykryta cukrzyca ciążowa może także wywołać: wielowodzie, obrzęki, zakażenia układu moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zatrucie ciążowe. 4. Wpływ cukrzycy ciążowej na poród Jeśli u dziecka wystąpi makrosomia, co można w prosty sposób wykryć za pomocą badania USG przez powłoki brzuszne, poród naturalny może być dla kobiety i dla płodu niebezpieczny. Duże dzieci utrudniają swoimi rozmiarami poród drogami naturalnymi. Częstym problemem jest więc wydłużenie czasu porodu, a nawet zatrzymanie akcji porodowej. U matki rodzącej dziecko z hipertrofią wewnątrzmaciczną może wystąpić wtórna atonia macicy, uszkodzenie kanału rodnego, a nawet rozejście się spojenia łonowego. Zwiększa się także ryzyko zakażenia połogowego. Komplikacje okołoporodowe dotyczą także samego płodu, który jest bardziej narażony na urazy w czasie porodu naturalnego. Mogą to być: niewspółmierność barkowa i związane z nią porażenie splotu ramiennego lub nerwu przeponowego, zwichnięcie barku, złamanie mostka, złamanie kości ramiennej. Wszystkie powikłania ciążowe zwiększają także ryzyko powikłań w czasie porodu. Aby zapobiec zarówno jednym, jak i drugim, trzeba pamiętać o badaniu glikemii w ciąży oraz – w przypadku wykrycia cukrzycy ciążowej – o utrzymywaniu glikemii na prawidłowym poziomie aż do porodu. Leczenie cukrzycy ciążowej ma ogromny wpływ na przebieg ciąży i porodu. 5. Diagnostyka Badanie kobiet na cukrzycę ciążową odbywa się wg schematu ADA lub wg schematu Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Schemat ADA nie wymaga, aby badana była na czczo. Testy przeprowadza się niezależnie od przyjmowanych posiłków i pory dnia. Wg Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, na czczo wykonuje się badania cukru we krwi, ale podczas testu przesiewowego nie jest to wymagane. W czasie pierwszej wizyty u lekarza ginekologa każda ciężarna powinna mieć oznaczony poziom glukozy we krwi. Jeśli otrzymany wynik jest nieprawidłowy, wskazuje na wartość glukozy ≥ 126 mg% – wtedy badanie należy powtórzyć. Kolejny nieprawidłowy wynik upoważnia do postawienia rozpoznania cukrzycy ciążowej. W Polsce program badań przesiewowych obejmuje diagnostykę świeżo powstałej cukrzycy ciążowej u każdej kobiety (obejmuje wszystkie kobiety, niezależnie od wyniku glukozy). Wykonywany test przesiewowy polega na podaniu pacjentce do wypicia 75 g glukozy rozpuszczonej w 250 ml wody. Po 2 godzinach (120 minutach) oznacza się stężenie glukozy we krwi. Test nie musi być wykonywany na czczo: otrzymany wynik jest prawidłowy, gdy stężenie glukozy wynosi stężenie glukozy pomiędzy 140–200 mg% jest wskazaniem do wykonania dodatkowego testu diagnostycznego (75 g glukozy) w celu ustalenia ostatecznego rozpoznania, stężenie glukozy > 200 mg% upoważni do rozpoznania cukrzycy w ciąży lub cukrzycy ciążowej. Badanie na cukrzycę ciążową jest wykonywane u każdej kobiety ciężarnej, o ile nie miała wcześniej stwierdzonej cukrzycy. Test diagnostyczny przeprowadza się na czczo, poprzedzony jest trzydniową dietą zawierającą co najmniej 150 g węglowodanów. Rozpoczyna się od pobrania krwi na czczo, a następnie podania pacjentce do wypicia 75 g glukozy rozpuszczonej w 250 ml wody. Poziom cukru oznacza się po jednej i po dwóch godzinach. Wynik testu jest prawidłowy, gdy wartości glikemii wynoszą odpowiednio: na czczo po jednej godzinie po dwóch godzinach Przy prawidłowych wynikach powyższych testów kolejnym badaniem kontrolnym w ciąży jest oznaczenie glikemii w 32. tygodniu. Wyniki krzywej cukrowej w ciąży wskazują na prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy, gdy pojawiły się dwa lub więcej z następujących wyników: 95 mg/dl lub więcej na czczo, 180 mg/dl lub więcej po godzinie od wypicia glukozy, 155 mg/dl lub więcej po dwóch godzinach, 140 mg/dl lub więcej po trzech godzinach. Jeśli wyniki krzywej cukrowej wskazują na cukrzycę ciążową, należy skontaktować się z lekarzem i rozpocząć leczenie. Zdaża się, że lekarz pomija test przesiewowy i od razu kieruje ciężarną na doustny test tolerancji glukozy. 6. Leczenie cukrzycy ciążowej W razie rozpoznania cukrzycy ciążowej wdraża się leczenie, którego celem jest uzyskanie prawidłowych stężeń glukozy we krwi matki. Leczenie cukrzycy ciążowej rozpoczyna się od wprowadzenia diety cukrzycowej z ograniczeniem cukrów prostych. Jeżeli po ok. 5-7 dniach stosowania diety nie uzyska się wyrównania poziomu glukozy we krwi, zalecane jest wprowadzenie insulinoterapii. Można ją stosować w postaci wielokrotnych wstrzyknięć insuliny lub ciągłego wlewu z użyciem osobistej pompy insulinowej. Ze względu na ryzyko powstania nieprawidłowości płodu leczenie cukrzycy ciążowej powinno rozpocząć się jak najszybciej po postawieniu diagnozy. Pierwszym etapem leczenia jest zastosowanie diety połączonej z wysiłkiem fizycznym. Wczesne zdiagnozowanie i leczenie cukrzycy ciążowej może zapobiec wystąpieniu niekorzystnych powikłań podczas ciąży, takich jak: stanu przedrzucawkowego, zakażeń układu pokarmowego, cesarskiego cięcia, obumarcia płodu, chorób okołoporodowych u niemowlaka. Leczenie cukrzycy ciążowej polega na wprowadzeniu diety oraz ewentualnym podawaniu insuliny. Diety przy cukrzycy ciążowej Dieta cukrzycowa w ciąży powinna być indywidualna, określona według: masy ciała, tygodnia ciąży, aktywności fizycznej. Kobieta chora na cukrzycę ciążową powinna udać się do specjalisty dietetyka bądź diabetologa, który ułoży dla niej specjalny program żywieniowy. Jednak podstawowe zalecenia dietetyczne są takie same jak dla osób chorych na cukrzycę typu 2. Należą do nich: posiłki powinny być spożywane o w miarę stałych porach, co 2-3 godziny tak, aby ich ilość wynosiła od 4 do 5 posiłków w ciągu dnia, posiłki nie powinny być obfite, ale małe objętościowo, dieta w cukrzycy ciążowej powinna być bogata w błonnik pokarmowy, którego źródłem są przede wszystkim produkty pełnoziarniste, warzywa i owoce, jadłospis w cukrzycy w ciąży powinien ograniczać cukry proste zawarte w słodyczach, napojach gazowanych, słodzonych i innych, spożycie owoców ze względu na zawartość cukrów prostych powinno być mniejsze u kobiet z cukrzycą ciązową niż u osób zdrowych, należy unikać: pełnotłustych produktów mlecznych, serów podpuszczkowych, tłustych mięs i wędlin, tłustego drobiu (kaczek, gęsi), podrobów, masła, śmietany, margaryny twardej, wyrobów cukierniczych, produktów typu fast-food i innych tłustych potraw, produkty zakazane w cukrzycy ciążowej należy zastępować: pieczywem najlepiej pełnoziarnistym i innymi produktami z pełnego ziarna, produktami mlecznymi chudymi i półtłustymi (zwłaszcza fermentowanymi produktami mlecznymi), chudym mięsem, drobiem, rybami, chudymi wędlinami, olejem roślinnym, orzechami, margaryną miękką oraz dużą ilością warzyw, dla ułatwienia spożywania prawidłowej ilości węglowodanów, określonej przez dietetyka posiłki powinny być przeliczane na wymienniki węglowodanowe (WW), dieta kobiety z cukrzycą ciążową powinna ograniczać podaż soli kuchennej do 6 gramów na dzień, toteż należy ograniczyć spożycie mięsa, wędlin, konserw, twardych serów, gotowych dań, sosów, mieszanek przyprawowych typu vegeta oraz zaprzestać dosalania potraw na talerzu, należy pamiętać o odpowiedniej proporcji składników odżywczych w diecie, gdzie białko powinno stanowić od 15-20% energii, węglowodany o niskim indeksie glikemicznym od 50-55%, a tłuszcze 30-35% podaży energii z pożywienia. Jeżeli po tygodniu leczenia dietą cukrzycową w ciąży i wysiłkiem nie uzyskuje się prawidłowej glikemii, należy rozpocząć leczenie insuliną. Celem leczenia cukrzycy ciążowej jest osiągniecie jak najlepszego wyrównania metabolicznego ciężarnej z prawidłowym poziomem glikemii, zarówno na czczo, jak i po obciążeniu glukozą. Pamiętać należy, że sama cukrzyca ciążowa nie jest wskazaniem do wykonania cięcia cesarskiego. Stosowanie insuliny Insulina w cukrzycy ciążowej, jej dawki i pory iniekcji, są dopasowane do poziomu glukozy we krwi, wysiłku fizycznego, sposobu odżywania i pór posiłków. Przy cukrzycy ciążowej wykorzystuje się insuliny krótko- i długodziałające. Odpowiednio dobiera się także miejsce iniekcji. Lekarz ustala stałe pory wstrzykiwania insuliny tak, by wahania glikemii były zminimalizowane. Ważne jest przestrzeganie wyznaczonych pór iniekcji, posiłków, aktywności fizycznej. Insuliny krótkodziałające wstrzykuje się 15 minut przed posiłkiem albo od razu po nim. Taka kolejność pozwala insulinie działać optymalnie na organizm i zapobiegać gwałtownym skokom insuliny i późniejszej hipoglikemii. Zwiększenie wysiłku fizycznego wymaga zwiększenia dawki insuliny. Większa dawka jest niezbędna także w przypadku stwierdzenia ketonów w moczu lub we krwi. Choroba, także wymioty i niespożywanie pokarmów, nie oznacza odstawienia insuliny. Trzeba ją brać mimo to. Kobiety z cukrzycą ciążową poddane insulinoterapii powinny pamiętać, by brać pod uwagę możliwość hipoglikemii, nawet jeśli trzymają się one określonych pór iniekcji. Może ona być wywołana: opuszczeniem posiłku, zbyt dużą dawką insuliny w stosunku do aktualnych potrzeb, zbyt małą ilością węglowodanów w posiłku, zwiększeniem wysiłku fizycznego, nagrzaniem skóry (zwiększa się wtedy szybkość wchłaniania insuliny). W przypadku pojawienia się pierwszych jej objawów trzeba jak najszybciej wypić lub zjeść coś słodkiego. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Stężenie glukozy w osoczu: Na czczo 92–125 mg/dl. 60. minuta ≥ 180 mg/dl. 120. minuta 153–199 mg/dl. Prawidłowe wartości, do których dąży się w trakcie trwania ciąży to: Na czczo 70–90 mg/dl. Godzina po posiłku < 140 mg/dl. Między 2.00 a 4.00 w nocy > 70–90 mg/dl. Wyrównanie cukrzycy jest bardzo ważne. Cukrzyca ciążowa może dotyczyć każdej kobiety będącej w ciąży. Jej wynikiem może być wysoki poziom glukozy we krwi, cukrzyca typu 2 lub nietolerancja glukozy. Czynników wpływających na wystąpienie choroby może być wiele. Jednak szczególnie narażone są osoby w grupie ryzyka. Jakie kobiety powinny szczególnie zwrócić uwagę na poziom cukru we krwi w czasie ciąży? Jak zdiagnozować cukrzycę ciążową? I przede wszystkim: czy tę chorobę trzeba leczyć, a może tylko obserwować i kontrolować? Spis treści:Czym jest cukrzyca i czym różni się cukrzyca ciążowaCukrzyca ciążowa – rozpoznanieGrupy ryzykaLeczenie. Czy dieta ma znaczenie?Powikłania – zagrożenie dla płodu i matkiCzy cukrzyca ciążowa zostaje po porodzie? Cukrzyca i jej rodzaje Cukrzyca jest chorobą przewlekłą. Dochodzi do niej wtedy, gdy trzustka nie wytwarza odpowiedniej ilości insuliny, jak również w wyniku niezdolności organizmu do wykorzystania wytworzonej insuliny. To z kolei może prowadzić do podwyższonego stężenia glukozy, a więc do hiperglikemii. Medycyna przyjmuje podział na cukrzycę: typu 1, która jest wywoływana w wyniku procesu autoimmunologicznego tj.: kiedy organizm sam niszczy własne komórki produkujące insulinę. Ten typ cukrzycy występuje u dzieci i młodzieży, typu 2, która rozwija się wskutek nieprawidłowej gospodarki insulinowej organizmu, a jej konsekwencją jest wysokie stężenie glukozy oraz oporność na insulinę. Cukrzyca typu 2 występuje u osób starszych, najczęściej po 45 roku życia, cukrzycę ciążową, która jest stanem hiperglikemicznym diagnozowanym po raz pierwszy u kobiet w ciąży. Cukrzyca ciążowa – jak ją rozpoznać? Cukrzyca ciążowa (ICD-10: O24) to każde zaburzenie glikemiczne, które pojawiło się u zdrowej kobiety w czasie ciąży. Co więcej, ta forma cukrzycy jest bardzo często występującym powikłaniem metabolicznym. Według obecnie posiadanych danych, cukrzyca ciążowa dotyka około 13% kobiet w Europie. Do cukrzycy ciążowej dochodzi w wyniku zaburzeń hormonalnych oraz tolerancji węglowodanów. A w jaki sposób można rozpoznać cukrzycę ciążową? Najważniejszym objawem jest wysokie stężenie glukozy we krwi (na czczo wynosi: >92 mg/dl/ > 5,1 mmol/l). W celu zdiagnozowania cukrzycy u kobiet w ciąży wykonuje się test tzw. krzywej cukrowej, które polega na wypiciu ok. 75 g glukozy i pobraniu krwi w ciągu kilku godzin po przyjęciu tej uderzeniowej dawki cukru. Takie badanie można wykonać pomiędzy 24-28 tygodniem ciąży. Poza tym, cukrzycy ciążowej nie towarzyszą żadne szczególne objawy, charakterystyczne dla cukrzycy. Z kolei symptomy, które już występują, można przypisać także samemu okresowi ciąży, w którym kobieta może odczuwać: przemęczenie, zwiększone uczucie pragnienia oraz głodu, wzrost masy ciała i inne. Dlatego tak ważne jest wykonanie badań kontrolnych, które pozwalają wykryć i trafnie zdiagnozować cukrzycę ciążową. Warto podkreślić, że ta choroba może wystąpić podczas ciąży u każdej kobiety, także gdy wcześniej wyniki nie wskazywały na tendencje do wystąpienia cukrzycy typu 1 ani 2. Istnieją jednak grupy ryzyka szczególnie narażone na zachorowanie na cukrzycę ciążową. Należą do nich: wiek powyżej 35 roku życia, nadciśnienie tętnicze, nadwaga lub otyłość, inne choroby tj.: zespół policystycznych jajników, cukrzyca typu 1 oraz 2, masa dziecka z poprzedniej ciąży > 4 kg, występowanie nadmiernego owłosienia ciała, już raz przebyta cukrzyca ciężarnych, cukrzyca w rodzinie. A czy zdiagnozowaną cukrzycę można leczyć? Zdecydowanie, nawet trzeba. Cukrzyca w ciąży – leczenie Leczenie kobiet w ciąży, które chorują na cukrzycę ciążową, zwykle rozpoczyna się od wprowadzenia diety. Głównym celem jest uzyskanie prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Kto ustali taką dietę? Diabetolog, który skonsultuje z Tobą nie tylko kaloryczność takiej diety, ale również przepisze Ci zalecenia dotyczące ilości posiłków, produktów niewskazanych oraz zalecanych. A jak powinna wyglądać taka dieta? Dieta cukrzycowa powinna być dostosowana indywidualnie do każdej kobiety. Wśród uniwersalnych zaleceń dietetycznych można wymienić: systematyczność w spożywaniu posiłków unikanie cukrów prostych: słodyczy, soków owocowych jedzenie pełnoziarnistych źródeł węglowodanów tj: ryżu, makaronu, pieczyw, płatków owsianych, kasz itd.) Poza stosowaniem odpowiedniej diety kobietom z cukrzycą ciążową zaleca się: stałe kontrolowanie poziom cukru we krwi, kontrolowanie prawidłowego wzrost masy ciała (adekwatnego do rozwoju ciąży), uprawianie umiarkowanej aktywności fizycznej (skonsultowanej z lekarzem). Jeśli zastosowana dieta oraz aktywność fizyczna nie przyniesie rezultatu w postaci zmniejszenia poziomu cukru we krwi, lekarz może zadecydować o przepisaniu Ci insuliny. Decyzja o rodzaju oraz dawkowaniu insuliny jest podejmowana między innymi w oparciu o pomiar cukru, który możesz samodzielnie wykonać w domu. A co może się stać, jeśli zaniedbasz dietę oraz leczenie? Cukrzyca w ciąży, a zagrożenie dla płodu i rozwoju dziecka Jeśli kobieta będąca w ciąży choruje na cukrzycę ciążową i nie zdaję sobie z tego sprawy lub zaniedbuje leczenie choroby, może tak się zdarzyć, że cukrzyca poskutkuje poważnymi powikłaniami zarówno dla zdrowia matki, jak i dziecka. Co zagraża dziecku, gdy matka choruje na cukrzycę ciążową? Jednym z powikłań mogą być wady rozwojowe płodu tj.: wada serca, nerek czy układu nerwowego. Noworodek, podobnie jak matka, także może zmagać się z nieprawidłowym poziomem cukru we krwi. Może się również zdarzyć, że dziecko będzie bardziej narażone na zakażenia, wady psychosomatyczne, a nawet rozwój otyłości w odległej przyszłości. Niestety, powikłań jest wiele. A co grozi matce zmagającej się z cukrzycą ciążową? Nieleczona cukrzyca ciążowa może przyczynić się do wystąpienia nadciśnienia tętniczego, czy problemów z drogami moczowymi i rodnymi kobiety. Najcięższym skutkiem nieleczonej cukrzycy ciążowej może być poronienie lub śmierć dziecka przy porodzie. Cukrzycy ciążowej nie należy bagatelizować. Wczesna diagnostyka oraz leczenie mogą uchronić matkę, oraz jej dziecko przed tragicznymi konsekwencjami. Cukrzyca ciążowa po porodzie Dobra wiadomość jest taka, że odpowiednio leczona cukrzyca ciążowa może minąć po urodzeniu dziecka. Wtedy poziom glukozy we krwi się normuje, co widać po badaniu krzywej cukrowej, które kobieta powinna wykonać po kilku tygodniach od porodu. Jeśli kobieta zmagała się z cukrzycą ciążową w czasie ciąży, powinna także raz w roku badać poziom cukru we krwi, ponieważ od momentu diagnozy znajduje się w grupie ryzyka. Niestety są także duże szanse, że przy kolejnej ciąży również dojdzie do zaburzeń glikemicznych. Na wszelki wypadek warto zawczasu zadbać o zdrową dietę oraz aktywność fizyczną i prawidłową masę ciała. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Przepraszam ,jeśli którąś zdenerwuję założeniem tego watku ale potrzebuję pomocy kiedy byłam w 24 tc robiłąm test obciążenia glukoza 75 g na czczo 85 po godzinie 102 po 2 g 153 po miesiącu w 28 tc powtórzyłam badanie wynik na czczo 95 po 2h 152 mam cukrzycę.. dostałam skierowanie do diabetolog

Dzisiejszy post na temat diety w cukrzycy ciążowej zgodziła się napisać dla Was Dorota Świdnik – świetna dietetyk, którą sama obserwuję i uwielbiam czytać. We wpisie jest dokładnie to, czego sama poszukiwałam w czeluściach Internetu i … nie znalazłam. Dlatego wierzę, że również Wam ta wiedza się przyda, szczególnie jeśli dopiero co usłyszałyście diagnozę 'cukrzyca ciążowa’ i nie bardzo wiecie co dalej. Dorotę możecie znać jako prowadzącą bloga Słodkie, Fajne ale Dietetyczne lub z profilu na Instagramie i Facebooku o tej samej nazwie. A jeśli jeszcze je nie znacie – koniecznie odwiedźcie jej profil 🙂 A teraz zostawiam Was z Dorotą 😉 Cukrzyca ciążowa to niestety coraz bardziej popularny temat wśród kobiet oczekujących na swoje dziecko. Co to jest cukrzyca ciążowa? Według definicji WHO, to nietolerancja węglowodanów, która pojawiła się po raz pierwszy w czasie ciąży lub została po raz pierwszy w ciąży rozpoznana. Cukrzyca ciążowa to najczęściej występujące powikłanie metaboliczne w ciąży. A podstawą jego leczenia jest zastosowanie prawidłowej diety. Większość pacjentek, po zdiagnozowaniu cukrzycy ciążowej, na sam początek dostaje najpierw zalecenie zastosowania diety cukrzycowej przez pierwsze tygodnie. Potem na zasadzie kontroli parametrów, lekarz ocenia czy taka interwencja dietetyczna i utrzymanie zdrowych, prawidłowo zbilansowanych posiłków wystarczy, czy jednak trzeba zacząć podawać ciężarnej insulinę. „Wyróżnia się dwie klasy cukrzycy ciążowej (GDM): G1 – dla uzyskania normoglikemii wystarcza stosowanie leczenia dietetycznego. G2 – dla uzyskania normoglikemii stosowane jest leczenie dietą i insuliną.”3. Słowo „dieta” większości osób jeszcze niestety kojarzy się z restrykcją, a najczęściej z odchudzaniem. Jednak to błędny sposób interpretacji. Mówiąc dieta, mam na myśli sposób odżywiania. Każda z nas jest na własnej, indywidualnej diecie każdego dnia. To co jesz na co dzień, wpływa na to jaka ta twoja dieta jest. Zdrowa, fastfood’owa, oparta na szybkich przekąskach czy na zdrowych posiłkach. W ciąży oczywiście nie powinnaś stosować diety redukcyjnej. Jednak ten wyjątkowy okres w życiu powinien ukierunkować Cię na wybieranie zdrowych i dobrych jakościowo posiłków. Takich, które odżywią odpowiednio Twój organizm. Nie tylko dostarczą potrzebnych kcal, ale przede wszystkim będą dobrym źródłem witamin, makro i mikroskładników. Wracając więc do tematu diety cukrzycowej. Mówiąc słowo dieta, mam na myśli dietę dopasowaną do ogólnych zaleceń zdrowego odżywiania w cukrzycy. A co ważne jej kaloryczność powinna być dobrana do indywidualnego zapotrzebowania kobiety na danym etapie ciąży na energię. Jeśli chodzi o kaloryczność diety w ciąży, to nie można się odchudzać, ale też NIE POWINNO SIĘ JEŚĆ ZA DWOJE. Często pacjentki dowiadując się, że są w pierwszych tygodniach ciąży, pytają mnie jaką teraz kaloryczność powinny jeść. I uwaga! W pierwszym trymestrze ciąży kaloryczność NIE ZMIENIA SIĘ. W drugim delikatnie, a dopiero tak naprawdę w 3 trymestrze ciąży zapotrzebowanie wzrasta o ok. 350 max. do 500 kcal. Zapotrzebowanie na energię oblicza się na podstawie obecnej masy ciała, wzrostu, wieku, aktywności na co dzień i trymestru.” Można też obliczyć w bardzo łatwy sposób, czyli około 35 kcal na kg należnej masy ciała. Średnie dobowe zapotrzebowanie kaloryczne w okresie ciąży wynosi ok. 1500–2400 kcal u ciężarnych z prawidłową masą ciała przed ciążą. U pacjentek z nadwagą zaleca się stosowanie diety o kaloryczności nieco mniejszej — 25–30 kcal na kg masy ciała. Zalecany przyrost masy ciała to średnio 8–12 kg.” 1 Warto pamiętać, że razem z zaleceniami diety cukrzycowej, zaleca się aktywność fizyczną. Oczywiście jeśli nie ma przeciwskazań od lekarza. To nie mają być intensywne ćwiczenia. Powinna być to specjalnie dobrana gimnastyka lub po prostu spacer czy basen. W miarę indywidualnych możliwości. Każda taka aktywność fizyczna, działa korzystnie na obniżenie glikemii. A teraz konkret. Jak powinna wyglądać dieta cukrzycowa i czym powinna się charakteryzować? Przede wszystkim powinna być odpowiednio zbilansowana pod względem zarówno ilości jak i JAKOŚCI posiłków. Bardzo popularne w ostatnich latach stało się zalecenie diety z niskim IG. Wiem jednak, że dla wielu osób takie ogólne zalecenie nic nie znaczy i ciężko jest zrozumieć system odżywiania się w ten sposób. Na wstępie od razu powiem Ci, że dieta cukrzycowa to po prostu dieta oparta na jak najmniej przetworzonych produktach. To posiłki bazujące na węglowodanach złożonych, w połączeniu ze zdrowymi tłuszczami i białkiem. I co bardzo ważne zbilansowane w odpowiednich proporcjach. Czyli jak? „Dzienna racja pokarmowa powinna składać się w 40-45% z węglowodanów (z przewagą złożonych – warzywa, pieczywo pełnoziarniste, kasze), w 30% z białka (1,3g/kg masy ciała), w 20-30% z tłuszczów (z przewagą wielonienasyconych).”3 Bogatych w kwasy omega – 3. Dieta oparta na produktach z niskim IG (tabele tych produktów są dostępne w internecie. Najbardziej rekomendowana jest ta: niestety po ang.) to ogólnie mówiąc dieta bazująca na: – gruboziarnistych kaszach np. gryczana, orkiszowa, pęczak, ryż basmati, brązowy lub dziki – płatkach pełnoziarnistych orkiszowych, płatkach owsianych, gryczanych – pieczywie z pełnego przemiału, czyli upieczonego z mąki typ 1850 lub 2000, inaczej mówiąc z mąki razowej lub pełnoziarnistej (pszennej, żytniej lub orkiszowej) – produktach mącznych, ale wykonanych również z mąk z wysokiego przemiału. Naleśniki, makarony, ciasto, placuszki wszystkie te produkty najlepiej aby były z mąki typ 1850 lub 2000, inaczej mówiąc z mąki razowej lub pełnoziarnistej (pszennej, żytniej lub orkiszowej) – dużej ilości świeżych i mrożonych warzyw; kiszonkach – produktach z jak najkrótszym składem. A przy tym oczywiście oprócz jakości należy utrzymać odpowiednią ilość tych składników, dopasowaną do swoich potrzeb. I co bardzo istotne, powinnaś obserwować swój organizm po każdym posiłku. Wprowadzenie ogólnych zaleceń do posiłków zazwyczaj wystarczy, jednak samopoczucie po posiłku czy nawet glikemia może być różna u różnych kobiet. W związku z tym powinnaś dobrze poznać swój organizm i z czasem nauczysz się jakie dania i jakie produkty są dla Ciebie najlepsze. To czego powinnaś unikać stosując dietę cukrzycową to na pewno: – słodki nabiał, czyli wszelkie jogurty, kefiry i serki owocowe, smakowe, które w składzie mają dodatek dużej ilości cukru – słodkie pieczywo, czyli drożdżówki, pączki, słodkie bułki oraz pieczywo z białej zwykłej mąki (pszennej, żytniej czy orkiszowej) – smoothie, soki i musy owocowe – jedzone/ wypijane jako oddzielny posiłek lub przekąska – słodycze komercyjne – produkty z dużą ilością dodanego cukru, jak np. słodzone napoje, inka szczególnie smakowa, tzw. Wody smakowe Warto też, abyś podczas przygotowywania sobie posiłków pamiętała o kilku ważnych kwestiach, które mają wpływ na jakość posiłków. Kasze, ryż, makaron powinnaś gotować al’dente. Mają być sypkie i sprężyste, a nie rozgotowane. Dodatkowo, warto abyś gotowała je dzień wcześniej i jadła je odgrzane, a nie „prosto po ugotowaniu”. Ma to znaczenie jeśli chodzi o ilość skrobi opornej w tych produktach, na którą ma wpływ właśnie proces ich chłodzenia. Ale to już bardziej skomplikowany temat, jeśli Cię ciekawi to zapraszam na mój blog lub do obejrzenia moich live’ów w temacie niskiego jest, abyś pamiętała o dużej ilości warzyw do każdego posiłku, do którego będą pasować 😉Bardzo ważne jest też, abyś pamiętała o wypijaniu odpowiedniej ilości wody. W diecie cukrzycowej wprowadzamy spore ilości błonnika, w związku z tym istotne jest, abyś piła przynajmniej 30 – 35 ml/ kg masy ciała. Częstym problemem w ciąży są zaparcia, więc aby do nich nie dopuścić pamiętaj o połączeniu tych dwóch kwestii. Jeśli potrzebujesz gotowych przykładów jak można zbilansować posiłki wg zasad diety z niskim IG, to po zapisaniu się na mój newsletter klikając TUTAJ możesz BEZPŁATNIE pobrać sobie dietetyczny ebook właśnie z przepisami zbilansowanymi na wyżej opisanych zasadach. Jeszcze jedna równie ważna kwestia to ilość posiłków w ciągu dnia. Jednak to już sprawa bardzo indywidualna. Często najlepiej sprawdza się 5 lub nawet 6 posiłków dziennie. U wielu kobiet „Szczególnie istotny jest niewielki posiłek spożywany przed snem, ponieważ zabezpiecza on ciężarną przed hipoglikemią nocną i ketogenezą głodową. Posiłek ten powinien zawierać około 25 g węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym lub produkty zawierające skrobię oporną. Okresowo również wskazana jest kontrola nocnych glikemii, między 2 a 4 w nocy.” 2. Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników postępowania u kobiet z cukrzycą The Polish Society of Gynaecologists and Obstetricians standards for the management of patients with diabetes Ewa Wender-Ożegowska1 , Dorota Bomba-Opoń2 , Jacek Brązert3 , Zbigniew Celewicz4 , Krzysztof Czajkowski5 , Paweł Gutaj1 , Aneta Malinowska-Polubiec5 , Agnieszka Zawiejska1 , Mirosław Wielgoś2 Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017 tom 2, nr 5, strony 215–229 Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2016 tom 1, nr 2, strony 41–44Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego postępowania u kobiet z cukrzycą. Ginekol Pol. 6/2011, 82, 474-479Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Uniwersytecki w Krakowie DIETA DLA PACJENTKI Z CUKRZYCĄ CIĄŻOWĄ Dorota Świdnik – Jestem dietetykiem, działającym bez skrajności, zakazów i restrykcji, ale opieram swoją wiedzę na nauce. Jestem dyplomowanym dietetykiem, który nie lubi słowa „dieta” – bo źle mi się ono kojarzy. Od razu je słysząc, czuję piętno zakazu jedzenia ulubionych dań i same wyrzeczenia. Dlatego zarówno na moim blogu, jak i Fb czy Instagramie, staram się pokazywać jak w smaczny, przyjemny sposób można zacząć lepiej i zdrowiej się odżywiać. Od ponad 8 lat, pracuje udzielając porad indywidualnych w gabinetach stacjonarnych, a teraz prowadząc konsultacje on-line. Od 3 lat tworzę markę Słodkie Fajne ale Dietetyczne w Internecie, aby móc pomagać jeszcze większej liczbie kobiet zaprzyjaźnić się ze zdrowym odżywianiem. Miejsca Doroty w sieci, które warto odwiedzić:– Facebook – Instagram – Blog

.

2yakqfh8ln.pages.dev/860

2yakqfh8ln.pages.dev/295

2yakqfh8ln.pages.dev/546

2yakqfh8ln.pages.dev/924

2yakqfh8ln.pages.dev/207

2yakqfh8ln.pages.dev/962

2yakqfh8ln.pages.dev/402

2yakqfh8ln.pages.dev/168

2yakqfh8ln.pages.dev/135

2yakqfh8ln.pages.dev/469

2yakqfh8ln.pages.dev/292

2yakqfh8ln.pages.dev/695

2yakqfh8ln.pages.dev/65

2yakqfh8ln.pages.dev/218

2yakqfh8ln.pages.dev/115

czy została wam cukrzyca po ciąży