Wiele osób doszukuje się przyczyn kryzysu w związku oraz jego późniejszego rozpadu nie tam gdzie trzeba. Psycholodzy i psychoterapeuci zazwyczaj zwracają uwagę na okres wczesnego dzieciństwa i relacje z rodzicami. Obserwowanie rodziców, ich relacji oraz zachowania, bardzo często znajduje odzwierciedlenie w dorosłym życiu.

Ważność przytulania dziecka jest nie do przecenienia. Przytulanie przynosi ludziom wiele korzyści, ale jest szczególnie ważne w rozwoju dziecka. Odkryjmy naukę stojącą za korzyściami płynącymi z przytulania. Przytulanie sprawia, że czujemy się dobrze, bez wątpienia. Gdy jesteśmy smutni lub rozczarowani, duże ciepłe przytulenie może złagodzić część bólu. Kiedy jesteśmy szczęśliwi, chcemy dzielić się radością, przytulając innych. Intuicyjnie wiemy więc, że uściski są dobre. Ale są też inne korzyści oprócz tego, że czujemy się ciepło i niewyraźnie. Okazuje się, że istnieją ważne naukowe powody, dla których uściski są dobre dla Ciebie i Twojego dziecka. Dwudziestosekundowy uścisk może pomóc Twojemu dziecku stać się mądrzejszym, zdrowszym, szczęśliwszym, bardziej odpornym i bliższym Tobie. Spójrzmy na naukę o przytulaniu. Korzyści z przytulania i nauka stojąca za uściskami Uściski pomagają dzieciom stać się mądrzejszymi Człowieczy dotyk jest niezbędny do rozwoju mózgu. Małe dziecko potrzebuje wielu różnych bodźców sensorycznych do normalnego rozwoju. Kontakt ze skórą, czyli dotyk fizyczny, taki jak przytulanie, jest jedną z najważniejszych stymulacji potrzebnych do rozwoju zdrowego mózgu i silnego ciała1. W sierocińcach Europy Wschodniej niemowlęta są rzadko dotykane. Często spędzają od 22 do 23 godzin w ciągu dnia w łóżeczkach. Do karmienia używa się podpartych butelek, a opieka nad nimi jest zrutynizowana, z minimalną interakcją międzyludzką. Dzieci te często borykają się z wieloma problemami, w tym z zaburzonym rozwojem poznawczym2 i opóźnionym rozwojem umiejętności motorycznych3. W badaniu opublikowanym w Genetic Psychology Monographs naukowcy odkryli, że zinstytucjonalizowane niemowlęta, które otrzymywały uściski przez dodatkowe 20 minut stymulacji dotykowej (dotyk) dziennie przez 10 tygodni, osiągały wyższe wyniki w ocenach rozwojowych niż te, które tego nie robiły4. Odkryto również, że nie wszystkie rodzaje dotyku były korzystne. Jedynie pielęgnujący dotyk, taki jak delikatne przytulanie, może zapewnić rodzaj pozytywnej stymulacji, której młody mózg potrzebuje, aby zdrowo się rozwijać5,6. Masz problem z radzeniem sobie z napadami złości u maluchów? Sprawdź ten przewodnik krok po kroku Hugs Help Kids Grow Kontakt fizyczny jest również niezbędny dla fizycznego wzrostu dziecka. Fizycy odkryli, że kiedy dzieci są pozbawione kontaktu fizycznego, ich ciała przestają rosnąć pomimo normalnego przyjmowania składników odżywczych. Stan ten nazywa się failure-to-thrive. Niezdolność do życia jest rodzajem niedoboru wzrostu. Zdrowie dzieci, które cierpią z powodu failure-to-thrive, można poprawić, gdy zapewnione zostaną im opiekuńcze dotknięcia i uściski7-9. Jednym z powodów, dla których przytulanie wiąże się ze wzrostem fizycznym, jest to, że wyzwala ono uwalnianie oksytocyny, znanej również jako hormon miłości. Ten hormon dobrego samopoczucia ma wiele ważnych skutków dla naszego organizmu. Jednym z nich jest stymulacja wzrostu. Badania pokazują, że przytulanie może natychmiast podnieść poziom oksytocyny. Kiedy poziom oksytocyny wzrasta, zwiększa się również poziom kilku hormonów wzrostu, takich jak insulinopodobny czynnik wzrostu-I (IGF-1) i czynnik wzrostu nerwów (NGF)10. W rezultacie, opiekuńczy dotyk uścisku wspomaga wzrost dziecka11,12. Uściski dbają o zdrowie dzieci Przytulanie przynosi wiele korzyści zdrowotnych. Przytulanie może promować nasze zdrowie i pomóc nam się leczyć. Oksytocyna, uwalniana podczas przytulania, jest hormonem, który ma niesamowitą moc i zapewnia wiele korzyści dla naszych ciał. Na przykład, zwiększony poziom oksytocyny może wzmocnić nasz układ odpornościowy poprzez obniżenie poziomu hormonów tarczycy w osoczu i zmniejszenie stanu zapalnego13 powodując szybsze gojenie się ran14. Oksytocyna ułatwia również wsparcie społeczne, poprawiając wyniki wielu chorób związanych ze zdrowiem. Uściski powstrzymują temperament Uściski są dobre dla zdrowia emocjonalnego dziecka. Nic nie może uspokoić rzucającego napadami złości malucha szybciej niż wielki wielki uścisk od rodzica. Many rodzice martwią się że tulenie tantrum-throwing dziecko jest nagradzaniem złego zachowania z uwagą. Ale tak nie jest. Uściskanie dziecka to nie to samo, co poddanie się (co zachęca do złego zachowania). Przytulanie bez poddawania się jest pomaganiem dziecku w nauce samoregulacji. Regulowanie swoich emocji jest jak prowadzenie samochodu. W naszym ciele istnieją dwa oddzielne mechanizmy, które kontrolują nasze emocje. Gałąź pobudzenia w naszym systemie nerwowym przyspiesza nasze emocje, podczas gdy gałąź uspokajająca może hamować nasze pobudzenie. Dysregulacja emocji zdarza się, gdy gałąź pobudzenia jest nadaktywna, a gałąź uspokajająca jest niedoaktywna. Oznacza to, że pedał gazu jest wciśnięty aż do oporu, podczas gdy hamulec jest zepsuty. Tak więc, gdy dziecko intensywnie płacze, prowadzi emocjonalny uciekający samochód. Dziecko prowadzące prawdziwy uciekający samochód musi zostać uratowane, a nie zignorowane lub ukarane przez dopuszczenie do katastrofy. Podobnie, dziecko w emocjonalnej ucieczce samochodem musi być najpierw uratowane. Przytulanie może uratować dziecko przed emocjonalną katastrofą. Oksytocyna uspokaja gałąź pobudzenia, aby zmniejszyć stres15 i złagodzić lęk. Aktywuje również gałąź uspokajającą, wywołując efekt przeciwlękowy16,17. Uściski budują odporność Przy narodzinach układ nerwowy dziecka nie jest wystarczająco dojrzały, aby samodzielnie regulować duże emocje. Maluchy przeżywające silne emocje mają z tego powodu trudności z ich powstrzymaniem. Nie są uparte ani wyzywające. Podczas stresu uwalniany jest wysoki poziom kortyzolu krążącego po organizmie i mózgu. Kiedy jest on pozostawiony na dłuższy okres czasu z powodu niezdolności małego dziecka do regulacji, ten toksyczny poziom hormonu stresu będzie miał wpływ na zdrowie dziecka, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. To dlatego nie powinniśmy po prostu pozwolić dziecku na emocjonalny krach. Badania pokazują, że nadmierna ekspozycja na hormon stresu może zagrozić układowi odpornościowemu dziecka, powodując więcej chorób. Nadmierny stres wpływa na pamięć i zdolności rozumowania werbalnego w późniejszym okresie życia. Może również prowadzić do depresji, gdy dziecko dorasta18. Uściskanie dziecka z dysregulacją nie tylko pomaga mu się regulować, ale również pozwala mu doświadczyć, że jego emocje są regulowane. To kluczowe wczesne doświadczenie życiowe jest sposobem, w jaki dziecko uczy się rozwijać umiejętności samoregulacji i budować odporność19. Uścisk pomaga również dzieciom stać się bardziej odpornymi poprzez zmniejszanie negatywnego wpływu konfliktów. W jednym z badań naukowcy z Carnegie Mellon University sprawdzili wpływ przytulania na narażenie na konflikt. 404 osoby były pytane co noc przez 14 kolejnych dni o ich konflikty i otrzymane uściski. Okazało się, że w przypadku konfliktów osoby, które były częściej przytulane, były mniej zdenerwowane20. Uściski najwyraźniej były w stanie ułatwić pozytywną adaptację do tych konfliktów. Zdolność do pozytywnego przystosowania się do wyzwań jest ważnym elementem w budowaniu odporności u dzieci. Przytulanki czynią szczęśliwe dzieci Przytulanki wzmacniają zasoby psychologiczne danej osoby. Zasoby psychologiczne, takie jak optymizm, opanowanie i poczucie własnej wartości, odnoszą się do różnic indywidualnych, które są bezpośrednim predyktorem zdrowia fizycznego i psychicznego21. Optymizm odnosi się do stopnia, w jakim ludzie mają korzystne oczekiwania co do przyszłości. Opanowanie wiąże się z przekonaniem, że człowiek może decydować o swoim zachowaniu, wpływać na swoje środowisko i osiągać pożądane rezultaty. Poczucie własnej wartości odnosi się do ogólnej oceny wartości danej osoby. Te trzy zasoby są ze sobą ściśle powiązane i mogą łagodzić skutki stresujących wydarzeń życiowych. Oksytocyna uwalniana podczas przytulania wzmacnia te zasoby, sprawiając, że dziecko czuje się kochane22 i szczęśliwe w życiu. Uściski pomagają dziecku i rodzicom nawiązać więź Uściski zwiększają zaufanie22. Zaufanie jest niezbędne w budowaniu silnych relacji interpersonalnych. Oksytocyna zwiększa gotowość do redukcji strachu, akceptacji ryzyka i zaufania innym, co poprawia relacje. Zwiększa również bezpieczeństwo przywiązania u dziecka, prowadząc do bezpiecznego przywiązania i poprawy więzi między rodzicem a dzieckiem23-25. Myślenie końcowe Przytulanie przynosi wiele korzyści. Ale autonomia ciała jest również ważna. Nauczenie dzieci, jak uprzejmie odmawiać przytulania i radzić sobie w niekomfortowych sytuacjach, to dobra lekcja także dla nich samych. Następnym razem przytul swoje dziecko, oczywiście za pozwoleniem, i daj mu poznać niesamowite korzyści płynące z przytulania. FELDMAN R, KEREN M, GROSS-ROZVAL O, TYANO S. Mother-Child Touch Patterns in Infant Feeding Disorders: Relation to Maternal, Child, and Environmental Factors. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. Published online September 2004:1089-1097. doi: Johnson AK, Groze V. The Orphaned and Institutionalized Children of Romania. Journal of Emotional and Behavioral Problems. 1994;2:49-52. ROEBER BJ, TOBER CL, BOLT DM, POLLAK SD. Gross motor development in children adopted from orphanage settings. Developmental Medicine & Neurologia Dziecięca. Published online March 13, 2012:527-531. doi: CASLER L. THE EFFECTS OF EXTRA TACTILE STIMULATION ON A GROUP OF INSTITUTIONALIZED INFANTS. Genet Psychol Monogr. 1965;71:137-175. Field T, Schanberg S, Scafidi F, et al. Tactile/kinesthetic stimulation effects on preterm neonates. Pediatrics. 1986;77(5):654-658. Kuhn CM, Schanberg SM. Odpowiedzi na separację matczyną: mechanizmy i mediatory. International Journal of Developmental Neuroscience. Published online June 1998:261-270. doi: Ardiel E, Rankin C. Znaczenie dotyku w rozwoju. Paediatr Child Health. 2010;15(3):153-156. Frank D, Klass P, Earls F, Eisenberg L. Infants and young children in orphanages: one view from pediatrics and child psychiatry. Pediatrics. 1996;97(4):569-578. POLAN HJ, WARD MJ. Role of the Mother’s Touch in Failure to Thrive: A Preliminary Investigation. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. Published online October 1994:1098-1105. doi: Petersson M, Lundeberg T, Sohlström A, Wiberg U, Uvnäs-Moberg K. Oxytocin increases the survival of musculocutaneous flaps. Naunyn-Schmiedeberg’s Arch Pharmacol. Published online June 24, 1998:701-704. doi: Feldman R, Eidelman AI. Skin-to-skin contact (Kangaroo Care) accelerates autonomic and neurobehavioural maturation in preterm infants. Developmental Medicine & Neurologia Dziecięca. Published online February 13, 2007:274-281. doi: Evoniuk G, Kuhn C, Schanberg S. The effect of tactile stimulation on serum growth hormone and tissue ornithine decarboxylase activity during maternal deprivation in rat pups. Commun Psychopharmacol. 1979;3(5):363-370. Smith AS, Wang Z. Salubrious effects of oxytocin on social stress-induced deficits. Hormones and Behavior. Published online March 2012:320-330. doi: Uvnas-Moberg K, Petersson M. . Z Psychosom Med Psychother. 2005;51(1):57-80. Cohen S, Janicki-Deverts D, Turner RB, Doyle WJ. Does Hugging Provide Stress-Buffering Social Support? A Study of Susceptibility to Upper Respiratory Infection and Illness. Psychol Sci. Published online December 19, 2014:135-147. doi: Weller A, Feldman R. Emotion regulation and touch in infants: the role of cholecystokininin and opioids. Peptides. Published online May 2003:779-788. doi: Light KC, Grewen KM, Amico JA. Częstsze uściski partnera i wyższy poziom oksytocyny są związane z niższym ciśnieniem krwi i częstością akcji serca u kobiet w wieku przedmenopauzalnym. Biological Psychology. Published online April 2005:5-21. doi: Stokes PE. The potential role of excessive cortisol induced by HPA hyperfunction in the pathogenesis of depression. European Neuropsychopharmacology. Published online January 1995:77-82. doi: Troy AS, Iris BM. Resilience in the face of stress: emotion regulation as a protective factor. In: Resilience and Mental Health: Challenges across the Lifespan. Vol 1. Cambridge University Press; 2011:30-44. Murphy MLM, Janicki-Deverts D, Cohen S. Receiving a hug is associated with the attenuation of negative mood that occurs on days with interpersonal conflict. Duran ND, red. PLoS ONE. Published online October 3, 2018:e0203522. doi: Hobfoll SE. Zasoby społeczne i psychologiczne a adaptacja. Review of General Psychology. Published online December 2002:307-324. doi: Saphire-Bernstein S, Way BM, Kim HS, Sherman DK, Taylor SE. Gen receptora oksytocyny (OXTR) jest związany z zasobami psychologicznymi. Proceedings of the National Academy of Sciences. Published online September 6, 2011:15118-15122. doi: Buchheim A, Heinrichs M, George C, et al. Oxytocin enhances the experience of attachment security. Psychoneuroendocrinology. Published online October 2009:1417-1422. doi: Kosfeld M, Heinrichs M, Zak PJ, Fischbacher U, Fehr E. Oxytocin increases trust in humans. Nature. Published online June 2005:673-676. doi: Fischer-Shofty M, Shamay-Tsoory SG, Harari H, Levkovitz Y. The effect of intranasal administration of oxytocin on fear recognition. Neuropsychologia. Published online January 2010:179-184. doi: .

Do poczytania: Prosperita Myślenie kwantowe Inspiracje Prosperity Boskie Portfolio Warsztaty Uzdrawianie Psychosomatyka Wybaczanie Wewnętrzne dziecko Miłość bezwarunkowa Kodowanie Metoda Evelyn Monahan Afirmacja Mapa Marzeń Felinoterapia Żywioły Aura Soma Aromaterapia Związki miłosne Prawdziwe uczucie Kompromis Trójkątny dramat Zazdrość Wiecznie młodzi Przyciąganie partnera Duchowo Test na związki Wspólne wakacje Dlaczego się zakochujemy? Kobieta Utopiec Kochając zołzę Przytulanie Kochać na nowo Otwórz serce Bez ślubu Kochać świadomie Intymność O zdradzie Mężczyzna w związku Ostatni raz Po rozstaniu Po rozwodzie Ideał Równowaga Etapy uczuć Stałość Prostota Komunikacja Uprzejmość Ojcostwo Akceptowanie Sens związku Przyjaźń Priorytety w związku Odpowiedzialność Prezenty Mity i życie Mezalians Rocznice Inteligencja seksualna Korzyści z seksu Fatalne partnerki Manipulacje Udawanie rozkoszy Seksualność Dojrzała erotyka Miłość i seks Harmonia serca Emocje NAO Analiza z wyglądu Mowa ciała Analiza wypowiedzi Psychografologia Czakry Numerologia Astrologia Astrologia Wedyjska Sny Anioły Reiki Kroniki Akaszy Medytacja Przebudzenie Artykuły Publikacje Lektury Linki Kiedy moje klientki pytają mnie, co robię takiego, że moje małżeństwo po 30 latach jest nadal pełne miłości i namiętności, odpowiadam zazwyczaj: "codziennie przytulam mojego męża i całuję go w usta". Sposób stary jak świat i równie prosty, jednak dziwnym trafem wcale nie jest przekazywany z pokolenia na pokolenie tak chętnie, jak przepis na szarlotkę. Nauczyłam się go zatem sama, wypraktykowałam z radością i robię to, bo po prostu sprawia mi to przyjemność. A czas pokazuje, że prostota działa nadspodziewanie dobrze. W pierwszej fazie związku nie mamy problemu z podsycaniem uczuć – to oczywiste. Wszystkie gesty są przesycone chemią i czułością. Chcemy się dotykać, pieścić i spędzać ze sobą jak najwięcej czasu. Szukamy chwilami jedynie takich miejsc, w których jeszcze nie byliśmy lub urozmaiconych form rozrywki. Po kilku latach, kiedy bycie razem powszednieje, zapominamy o tym, że bliskość jest wrażliwym kwiatem, który wymaga stałej pielęgnacji. W wielu związkach dojrzali partnerzy przyzwyczajają się do siebie i owo przyzwyczajenie zaczyna zastępować ekscytację. Czasem to wystarcza. Ale to zupełnie inna jakość. Skrajnie odsuwa nas od siebie i popycha do szukania miłości gdzie indziej. W lepszej opcji sprawia, że lojalni sobie wspólnie ciągniemy wózek zwany małżeństwem, zajmując się najpierw dziećmi, potem wnukami i pogodnie maszerujemy na spacer trzymając się pod rękę. Przytulanie i dotyk to najważniejsze formy wyrażania miłości. Bez tego nie ma dobrego i szczęśliwego związku. Poprzez pieszczotę i dobre słowo okazujemy sobie uczucia i zapewniamy wzajemnie, że jesteśmy istotni dla siebie. To wsparcie i kochająca obecność. Kiedy dotykam policzka mojego męża, to gestem tym mówię mu: "widzę cię kochany" – jak w słynnym filmie "Avatar"... Kiedy całuję go w usta zapewniam: "nadal cię pragnę". Kiedy mój mąż, wychodząc rano do pracy przytula mnie mocno do siebie, składając pocałunki na czole i włosach zapewnia mnie, że wróci, bo tu jest jego miejsce – przy mnie. Każdy dotyk ma znaczenie, bo mowa ciała jest tym rodzajem przekazu, którego nie sposób przekłamać. Kiedy nasz związek wiele lat temu przechodził kryzys, omijaliśmy się szerokim łukiem. Brak przytulania był pierwszą wskazówką, że coś jest między nami nie tak. Obserwuję wiele par, w których nikt nie trzyma się już za rękę, nie głaszcze i nie dotyka. Idąc ze sobą, stąpają obok siebie, najczęściej rozdzieleni dziećmi. Rozmawiają o domowych potrzebach, planach na wakacje, ale kiedy patrzą na siebie, w ich wzroku trudno by szukać śladów światła. To takie porządne i jednocześnie całkiem wypalone małżeństwo, w którym echa dawnych uniesień odchodzą na dobre w zapomnienie. W pewien sposób jest to naturalny proces, który wynika z przeniesienia uwagi na inne aspekty życia. Kobiety przytulają i głaszczą dzieci, mężczyźni okazują czułość psu, a na plan pierwszy wysuwa się gromadzenie pieniędzy lub budowa nowego domu dla następnych pokoleń. Zapominamy przy tym, że żyjemy tu na Ziemi dla siebie i dla miłości, a nie po to, by zapewniać swoim potomkom wygodne życie. Od dawna wiadomo, że dzieci, które wszystko dostają od rodziców, same niczego nie osiągają. Wiadomo też, że ze względu na prawdziwy cel życia, którym z całą pewnością nie jest komfort, dzieci i tak będą zmuszone odrobić swoje lekcje w inny sposób. Nie nakryjemy ich kloszem, choćbyśmy byli najbogatsi. Natomiast to, co zrobimy ze swoim związkiem i ze swoimi uczuciami jest naszą podstawową lekcją. Dlatego właśnie – moim zdaniem – najważniejsze jest skupienie się na miłości. Rozwój duchowy nie polega na dbaniu wygodę i stan posiadania, lecz na budowaniu pięknych relacji z innymi. W tym również tej najważniejszej: z intymnym partnerem. Wraca to do nas jak echo i potwierdza moje słowa. Kiedy już odchowamy dzieci, kiedy postawimy dom i zarobimy pieniądze, odwracamy się i widzimy pustkę w sercu. Patrzymy na partnera lub żonę i widzimy obce osoby, z którymi łączy nas tylko wspólny kredyt na mieszkanie. Wtedy zaczyna się rozpaczliwa pogoń za utraconym uczuciem, a głód bliskości wybiera telefony do wróżek i zadaje niegasnące nigdy pytanie: kiedy znajdę swoją miłość? A miłość wygasła, ponieważ nikt nie zadał sobie trudu, by pogłaskać nie tylko dziecko, ale i męża. By przytulić nie tylko psa czy kota, ale także żonę. Biologiczny instynkt stawiania na pierwszym miejscu potomstwa zabija naturalną bliskość, ponieważ nie zostaje już na nią czasu. I tu chcę głośno powiedzieć, że czasem można dziecko zostawić samo z bajeczką – niech uczy się składać literki – a my bądźmy ważni dla siebie. My i nasz związek. Czasem należy dzieci wysłać wcześniej spać, aby dorośli mieli przestrzeń na wzajemne pieszczoty i tulenie się do siebie. Nie tylko erotyczne, lecz przede wszystkim takie, które wzmacniają więź. To ogromnie ważne, ponieważ to właśnie buduje i podtrzymuje bliskość. Dotyk tworzy rytuał, który staje się niezniszczalnym fundamentem związku. Bliskość fizyczna w naszej kulturze wydaje się czymś zgoła dziwacznym. Wielokrotnie, kiedy w czasie wakacji spacerujemy z mężem i przytulamy się w miejscu publicznym, napotykamy zdziwione spojrzenia. „Jak to tak, w tym wieku? Przy ludziach?” A wokół nas pełno młodszych od nas małżeństw, porozdzielanych dziećmi. Panowie oglądający się ukradkiem za każdą kusą spódniczką i panie, szukające tylko okazji, by wyżalić się na męża. Czasem jednak dostrzegam fenomenalną reakcję na nasze zachowanie: nagle znajomy czule przygarnia żonę, a ona – chociaż w pierwszej chwili oczy ma okrągłe ze zdziwienia jak spodki – reaguje wzruszeniem i po chwili wzrok jej jaśnieje. I pozostaje tylko życzyć im, aby nie zapomnieli tego gestu, kiedy się z nami rozstaną. Przytulanie pojawia się już w dzieciństwie jako odpowiedź na potrzebę bliskości u maleńkiego niemowlaczka. I myliłby się ten, kto sądzi, że z wiekiem ta potrzeba mija. Ona nie znika, tylko nauczyliśmy się udawać, że nie istnieje. Współczesne badania psychologów dowodzą, że dorosły mężczyzna pragnie być przytulany tak samo często jak małe dziecko. Gest ten daje mu poczucie bezpieczeństwa, świadomość bycia kochanym, a ponadto jest dowodem wdzięczności. Tak, dokładnie – przytulamy naszych panów z wdzięcznością. Mężczyzna głaskany i przytulany czuje się wartościowym i docenianym człowiekiem, a to powoduje, że chce się starać jeszcze bardziej. O wdzięczności wiemy wystarczająco dużo, by wiedzieć, że taki gest jest wart więcej złota, niż każdy z nas waży. Kobiety nie mniej potrzebują ciepła i dotyku. Czułość była dla nich zawsze bardzo istotna. Czasem dziwię się, że tak szybko zapominają o potrzebie bliskości i zaprzedają swoje dusze macierzyństwu, kosztem mężczyzny, który pozostawiony sam sobie tęskni za pieszczotą, choć nigdy się do tego nie przyzna. Może przytuli się nieśmiało, ale odepchnięty, szybko się zniechęca. Czasem tak właśnie zabijamy związki. Ja także jestem matką i kocham moje córki nad życie, ale ani karmienie piersią, ani zmiana pieluch, ani inne wychowawcze tematy nie sprawiły, że przestałam przytulać się do mojego partnera. Każdego dnia, choćbym była najbardziej zmęczona, przychodzi ten moment, kiedy cieszę się naszą miłością i celebruję piękno naszego związku. Nawet wtedy, kiedy nie mam na nic siły, kładę się z głową na kolanach mojego męża. I chociaż nie stać mnie wówczas na nic więcej, on wie, że jest mi potrzebny i to ten czas, kiedy ścieli mi łóżko i zanosi do niego na rękach. Bliskość można okazywać na tysiące sposobów, a dotyk ma także tyle form, ile znajdziemy pomysłów. Jakże często cierpimy tylko dlatego, że nasz partner czy partnerka nie umieją pokazać nam, jak wiele dla nich znaczymy. A przecież nie ma nic prostszego niż przytulenie czy pocałunek. Taki gest oznacza: jesteś mi bliski, jesteś dla mnie ważny. Im częściej okazujemy sobie wzajemnie uczucia w ten sposób, tym mocniejsza jest więź między nami. Człowiek zawsze wraca tam, gdzie czuje się bezpieczny, a czy może być gdziekolwiek lepsze i bardziej bezpieczne miejsce niż to, w którym jesteśmy głaskani, przytulani i całowani? To strefa, która zawsze kojarzyć nam się będzie z kojącym ciepłem matczynych ramion. Bogusława M. Andrzejewska

Rodzaje wiatrów – Klasyfikacja wiatru wg skali Beauforta. Sir Francis Beaufort opracował skalę nazwaną od jego nazwiska, pozwalającą określić siłę wiatru. Skala powstała w roku 1805, kiedy Beaufort dowodził żaglowcem „Woolwich” w rejsie do Argentyny. Flota brytyjska wprowadziła skalę na stałe do użytku dopiero w roku 1839.

rodzaje przytulania i ich znaczenie